MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma-Ziynet ve Çeyiz Eşyası Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar, nafakalar ile ziynet ve çeyiz eşyası alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece, bağımsız konut açılmadığı ve davalı (koca) ile ailesinin davalı (kadın)"a hakaret ettiği gerekçesiyle tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Dosya arasında, davalı ve ailesinin davacı (kadın)"a hakaret ettiklerine dair davacının soyut iddiası dışında her hangi bir delil bulunmamaktadır. Yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; tarafların, kadının ailesinin onayı olmaksızın kısa bir süre içerisinde evlendikleri, davacı (kadın)"ın davalı (koca)"nın ailesine ait konuttan mevcut kiracının çıkmasına kadar kocanın ailesi ile birlikte yaşamayı kabul ettiği ve evliliğin birinci ayında cenaze için gittiği memleketinden eşi ile birlikte yaşadıkları İzmir"e dönmediği anlaşılmaktadır. Eşler oturacakları konutu birlikte seçerler (MK. md. 186/1). Evlilik birliğinden kaynaklanan yükümlülüklerin yerine getirilmemesi veya evlilik birliğine ilişkin önemli bir konuda uyuşmazlığa düşülmesi halinde, eşler ayrı ayrı veya birlikte hakimin müdahalesini isleyebilirler (TMK. md. 195/1). Toplanan delillerle, davacı (kadın)"ın bu yönde bir isteminin bulunmadığının anlaşıldığı gibi, davalı (koca)"dan ve onun ailesinden kaynaklanan bir geçimsizliğin varlığı da ispatlanamamıştır. Bu itibarla davanın reddi gerekirken delillerin takdirinde hataya düşülerek yetersiz gerekçe ile boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Ancak bu yön temyiz edilmediğinden bozma nedeni yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkemece hükmolunan nafakanın boşanma kararının kesinleşmesine kadar tedbir, kararının kesinleşmesinden sonra ise yoksulluk nafakası olduğunun ve yoksulluk nafakasında, nafaka yükümlüsünün kusurunun aranmamasına (TMK. md. 175) göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
3-Maddi ve manevi tazminata hükmedilebilmek için; tazminat yükümlüsünün kusurlu, talep eden eşin ise kusursuz veya diğerine göre daha az kusurlu olması gerekir (TMK. md. 174/1-2). Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere boşanmaya neden olan olaylarda, davalı (koca)"ya kusur olarak yüklenebilecek bir davranışın varlığı ispatlanamamıştır. Hal böyle iken, davacı (kadın) yararına maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
4-Davacı talep ettiği çeyiz eşyasının davalıda kaldığını ileri sürmüş, davalı ise talep edilen kadar çeyiz eşyası bulunmadığını, davacının getirdiği: 10 adet tülbent, 10 adet patik, 10 adet havlu, 2 adet seccade, 5 adet lif, 1 adet battaniye, 1 adet kına örtüsü, 1 adet nevresim takımı, 1 adet yolluk ve 1 adet ufo marka ısıtıcıdan oluşan çeyiz eşyalarını teslime hazır olduğunu savunmuştur. Davacı, dava konusu çeyiz eşyasının varlığını toplanan delillerle ispatlayamamıştır. Gerçekleşen bu durum karşısında, davacı (kadın)"ın talep ettiği çeyiz eşyasından, yalnızca davalı (koca) tarafından kabul edilenlerin kabulüne karar vermek gerekirken, talep edilen çeyiz eşyalarının mahalli örf gereği kız çeyizinde olması gereken eşya niteliğinde bulunduğu gerekçesiyle, tamamının kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 3. ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 13.02.2015 (Cuma.)