Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/1855 Esas 2014/5873 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1855
Karar No: 2014/5873
Karar Tarihi: 28.05.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/1855 Esas 2014/5873 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, Konya 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir. Sanıkların görevi yaptırmamak için direnme suçuyla suçlandıkları bir davadır. Dosyadaki deliller, mahkemenin soruşturma sonuçları, tanık ifadeleri ve katılanın beyanları gözetilerek yapılan yargılamaya, sair temyiz itirazlarına rağmen hükümler yerinde görülmüştür.
Ancak, icra memurunun TCK'da tanımlanan görevi yaptırmak için yargı görevi yapan sıfatı olmadığı için sanıkların suç vasfı tayininde yanılgıya düşüldüğü ve fazla cezalar tayin edildiği için hükümler bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: TCK'nın 6. maddesi, 265/1-3. maddeleri ve 265/2. maddesi, CMK'nın 226. ve 321. maddeleri, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi.

5. Ceza Dairesi 2013/1855 E. , 2014/5873 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2010/319562
MAHKEMESİ : Konya 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/04/2010
NUMARASI : 2009/647 Esas, 2010/262 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 30/01/2007 gün ve 2007/9-18 sayılı Kararına göre sanık Ö.. R.."nun başvurusunun kanuni süresinde olduğu anlaşılmakla incelemenin her 3 sanık yönünden yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
23/03/2009 tarihli haciz tutanağı içeriği, katılanın aşamalarda istikrar gösteren beyanları ve tanıklar H.. A.., S.. Ü.. ve M.. M.."nun ifadeleri gözetildiğinde tebliğnamenin (a) fıkrasındaki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
İcra memurunun TCK"nın 6. maddesine göre yargı görevi yapan sıfatı bulunmadığı, bu nedenle sanıkların eyleminin TCK"nın 265/1-3. maddesinde tanımlanan görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülmesi sonucu CMK"nın 226. maddesine aykırı olarak ek savunma hakkı da tanınmadan TCK"nın 265/2. maddesi uygulanmak suretiyle fazla cezalar tayin edilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar C.. R.. ve M.. R.. müdafiinin ve sanık Ö.. R.."nun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.