Görevi yaptırmamak için direnme - zor kullanma yetkisinde sınırın aşılması suretiyle kasten yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/1858 Esas 2014/5872 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/1858
Karar No: 2014/5872
Karar Tarihi: 28.05.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - zor kullanma yetkisinde sınırın aşılması suretiyle kasten yaralama - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/1858 Esas 2014/5872 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık M.. D.. hakkında T.. K..'ye karşı zor kullanma yetkisinin aşılması suretiyle yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın itirazı kabul edilmediği ve Yer Cumhuriyet Savcısı ile T.. K..'nin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılan inceleme sonucu, mahkumenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaate göre, TCK'nın 265/3 ve 43/2 maddelerinin uygulanmaması ve sanıklar yararına TCK'nın 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması nedeniyle hükümlerin bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri şöyle açıklanabilir: TCK'nın 265/3 maddesi, kamu görevlisine karşı direnme eyleminin birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi durumunda cezanın artırılmasını öngörürken, TCK'nın 43/2 maddesi ise kasten yaralama suçunda mağdurun kamusal görevini yapması nedeniyle verilecek cezaları belirlemektedir. TCK'nın 29. maddesi ise gerektiğinde cezanın indirilmesi veya hiç ceza verilmemesi yoluna gidilmesine olanak tanıyan bir hükümdür.

5. Ceza Dairesi 2013/1858 E. , 2014/5872 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 4 - 2010/326788
MAHKEMESİ : Susurluk Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/02/2010
NUMARASI : 2009/10 Esas, 2010/32 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, zor kullanma yetkisinde sınırın aşılması suretiyle kasten yaralama

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanık M.. D.. hakkında T.. K.."e karşı zor kullanma yetkisinin aşılması suretiyle yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın, 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyizinin mümkün bulunmadığı, sanık müdafiinin itirazlarının, Balıkesir Ağır Ceza Mahkemesince incelenerek reddine karar verildiği anlaşılmakla, başvurularının kapsamına göre incelemenin görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik O yer Cumhuriyet Savcısı ve T.. K.."in temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Direnme fiilini birden fazla kişi birlikte olacak şekilde ve birden fazla kamu görevlisine karşı işleyen sanıklar hakkında TCK"nın 265/3, 43/2. maddelerinin uygulanmaması,
Sanıkların kendilerinin dövüldüklerine ilişkin doktor raporlarıyla doğrulanan savunmalarına, tanık Y.. A.."ın polis memuru M.. D.."in sanıklara vurduğuna ilişkin anlatımlarına ve M.. D.. hakkında zor kullanma yetkisine ait sınırın aşılması suretiyle kasten yaralama eyleminden hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmiş olmasına göre, olayın başlangıcı ile gelişimi irdelenerek sanıklar yararına TCK"nın 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Kanuna aykırı, sanık T.. K.. ve O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.