Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/5113 Esas 2019/7718 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5113
Karar No: 2019/7718
Karar Tarihi: 21.10.2019

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2019/5113 Esas 2019/7718 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2019/5113 E.  ,  2019/7718 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :İş Mahkemesi
    No : 2014/10-2016/53

    Dava, davacının 18 yaşını doldurduğu tarihle Türk vatandaşlığından çıktığı tarihler arasındaki sürelerin borçlandırılması, borçlanmanın da ilk başvuru tarihindeki kur üzerinden yapılması gerektiğinin tespiti istemine ilişkindir.
    Mahkemece, yapılan yargılama neticesinde, davanın konusu kalmadığından esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
    Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki husus dışındaki temyiz itirazlarının reddi gerekir.
    2-Davacı, 09.01.2014 tarihinde açmış olduğu davadan sonra 30.06.2014 tarihli başvurusuyla 6552 sayılı Yasadan yararlanarak borçlanma bedelini ödemiş ve konusu kalmayan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Bu durumda 6552 sayılı Yasanın 30. maddesi ile 3201 sayılı Yasaya eklenen geçici 8. maddesine göre, davacı aleyhine vekalet ücretine hükmedilemeyeceğinin gözetilmemiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
    Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi yollaması ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ : Hükmün, davalı Kurum lehine verilen vekalet ücretine ilişkin 3. fıkrasının silinerek, yerine “6552 sayılı Yasanın 30. maddesi ile 3201 sayılı yasaya eklenen geçici 8. maddesine göre, vekalet ücreti takdirine yer olmadığına” yazılarak hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 21/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.