8. Ceza Dairesi Esas No: 2017/25778 Karar No: 2020/10383 Karar Tarihi: 25.02.2020
6136 sayılı Yasaya aykırılık - kasten yaralama - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/25778 Esas 2020/10383 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan verilen hükmün temyiz itirazını reddetti. Ancak, kasten yaralamaya teşebbüs suçundan verilen hükmün temyiz itirazını inceledi. Olayda, taraflar arasında ilk haksız hareketin kimden geldiği belirlenemediği için, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği sonucuna varıldı. Ancak, bu hususun karar yerinde tartışılmaması nedeniyle, hükümlerin bozulması gerektiği kararı verildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu ve kasten yaralamaya teşebbüs suçu için 5237 sayılı TCK'nın 29. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.
8. Ceza Dairesi 2017/25778 E. , 2020/10383 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇLAR : 6136 sayılı Yasaya aykırılık, kasten yaralama
Gereği görüşülüp düşünüldü: 1) Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde, Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazının reddiyle hükmün ONANMASINA, 2) Sanık hakkında kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde ise, Sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine, ancak; Olayda sanığın da yaralandığının anlaşılması karşısında ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinden şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK.nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiği halde, bu hususun karar yerinde tartışılmaması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.02.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.