MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nun 81/1, 35, 62, 53/1-2-3 ve 63. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

O yer Cumhuriyet başsavcı vekili, 22/10/2014 tarihli süre tutum dilekçesi ile temyiz talebinde bulunmuş ise de; 24/11/2014 havale tarihli dilekçe ile sanık aleyhindeki temyizinden vazgeçtiğini beyan ettiği anlaşılmakla; CMUK"nun 317. maddesi uyarınca vaki temyiz itirazının REDDİYLE, katılan vekilinin vekalet ücretiyle sınırlı temyiz itirazı ile sanık müdafiinin temyiz itirazına istinaden yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in, mağdur ...’e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin; suç vasfına, meşru müdafaya yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
Ancak;
Oluşa ve dosya içeriğine göre;
a)Trafikte yol verme meselesinden çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü olayda, ilk haksız hareketi başlatanın şüpheye yer bırakmayacak şekilde tespit edilemediği anlaşılmakla; haksız tahrik hükmünün sanık ... lehine asgari düzeyde uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,

b)Sanık ... hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümde, duruşmalarda kendisini vekil ile temsil ettiren katılan lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi,
c)Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. ve 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümlerinin değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye gibi BOZULMASINA, 01/11/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.