Hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/10034 Esas 2020/17106 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/10034
Karar No: 2020/17106
Karar Tarihi: 19.11.2020

Hakaret - yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/10034 Esas 2020/17106 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara göre, sanık hakaret ve kasten yaralama suçlarından mahkum edilmiş ancak sanık hakkında yaralama suçundan verilen cezanın açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Sanık hakkında hakaret suçundan ise ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Yapılan temyiz başvurusu sonucunda, yaralama suçuna ilişkin kararlara itiraz yolunun açık olduğu ancak kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya üzerinde görüşülerek, temyiz davası isteğinin reddedilmesine karar verilmiştir. Sanık hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş ve bu karar temyiz edilmemiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi

4. Ceza Dairesi 2020/10034 E. , 2020/17106 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1) Katılan sanık...ve sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı, yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, katılan sanık...müdafisinin ve katılan ... vekilinin tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası isteği hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
2) Sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanun"un 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ... müdafisinin, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
3) Sanık ... hakkında katılan ...’a karşı hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik temyizde ise;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Eyleme, yükletilen suça ve ceza verilmesine yer olmadığı kararına yönelik katılan...vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 19/11/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.