Yargıtay 16. Hukuk Dairesi 2016/4220 Esas 2018/6870 Karar Sayılı İlamı

16. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/4220
Karar No: 2018/6870
Karar Tarihi: 20.11.2018

Yargıtay 16. Hukuk Dairesi 2016/4220 Esas 2018/6870 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar arasında miras payı tespiti nedeniyle açılan davalarda, davacılar kimin mirasçısı olduğu konusunda anlaşmazlık yaşamıştır. Mahkeme davayı kısmen kabul etmiş, bir davayı reddetmiş ve diğer iki davayı kabul etmiştir. Ancak, davacılardan biri daha sonra eski hale getirme talebinde bulunmuştur. Mahkeme, bu talebi reddetmiştir çünkü davacı, talebini destekleyecek mazeretler sunmamıştır ve talep etme süresi geçmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 95. maddesi, işlemin süresi içinde yapılamaması durumunda eski hale iade talebinde bulunulabileceğini belirtmektedir. 96. madde, talebin, işlem süresindeki engelin ortadan kalkmasından itibaren iki hafta içinde yapılacağını belirtir. 97. madde, talepte bulunanın mazeretini ve delillerini sunması gerektiğini belirtir. 98/2. madde, eski hale getirme talebinde bulunmanın temyiz yoluna başvurma hakkının düşmesi durumunda Yargıtay'dan talep edilebileceğini belirtmektedir.

16. Hukuk Dairesi 2016/4220 E. , 2018/6870 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :... MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ... TESPİTİNE İTİRAZ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
... sırasında ... İlçesi .... Köyü çalışma alanında 146 ada 4 parsel sayılı 5.905,55 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz irsen intikal ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle ... adına tespit edilmiştir. Davacı ..., miras yoluyla gelen hakka dayanarak annesi....’in babasından gelen paylarının adına tescili istemiyle, davacı ... ve ... ise, kök muris ...’ın mirasçıları arasında taksim sonucu çekişmeli taşınmazın ...’a düştüğü ve tüm alacaklarına karşı anneleri ...’e el senedi ile verildiği iddiasına dayanarak adlarına tescili istemiyle ayrı ayrı dava açmışlardır. Mahkemece davaların birleştirilmesi suretiyle yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulü ile, davacı ... ve ...’in davasının kabulüne, davacı ...’in davasının reddine karar verilmiş; hüküm, tarafların kararı temyiz etmemesi üzerine 09.01.2015 tarihinde kesinleşmiştir. Davacı ... 04.01.2016 tarihinde eski hale getirme talebinde bulunmuştur. Mahkemece 06.01.2016 tarihinde HMK"nın 96/2. madde uyarınca temyiz süresinin eski hale getirilmesi talebi olarak değerlendirilerek dosyanın Yargıtay’a gönderilmesine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 95. maddesinde; elde olmayan sebeplerle, kanunda belirtilen ya da hakim tarafından kesin olarak belirlenen süre içinde, gerekli işlemin yapılamaması halinde eski hale iade isteminde bulunulabileceği, 96. maddesinde; eski hale getirme isteminin işlemin süresinde yapılamamasına sebep olan engelin ortadan kalkmasından itibaren iki hafta içinde talep edileceği, 97. maddesinde eski hale getirme dilekçesinde, talebin dayandığı sebepler ile bunların delil veya emarelerinin gösterileceği, 98/2. maddesinde ise eski hale getirme temyiz yoluna başvuru hakkının düşmesi halinde ise Yargıtay"dan talep edileceği öngörülmüştür. Davanın reddine ilişkin gerekçeli karar davacı ...’e 08.12.2014 tarihinde tebliğ edilmiş; davacı tarafından 04.01.2016 tarihli dilekçe ile eski hale getirme talebinde bulunulmuştur. Davacı, eski hale iade talebine esas teşkil edecek mazeretini kararın tebliğ tarihi itibariyle belgelendirmediği gibi eski hale getirme talebinde bulunma süresi de geçmiş bulunduğundan 6100 sayılı HMK"nın 95. ve devamı maddelerinde sınırlı bir şekilde belirtilen eski hale getirme koşulları somut olayda oluşmadığından eski hale getirme talebinin REDDİNE, 20.11.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.