Yağma - - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/5946 Esas 2016/7365 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5946
Karar No: 2016/7365
Karar Tarihi: 21.12.2016

Yağma - - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/5946 Esas 2016/7365 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların yağma suçundan yargılandığı bir davada, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun zamanaşımı süresi içerisinde işlenmediği tespit edildi. Ancak, yağma suçunun birden fazla kişiyle birlikte gece saatlerinde işlenmesi sebebiyle sanıkların TCK'nın 149/1. maddesinin (a), (c) ve (h) bentleriyle ihlal edildiği gözetilmedi. Sanıklardan birinin suça doğrudan katıldığı kanıtlanmadan, 5237 sayılı TCY'nın 39/1. maddesi uygulandı. Bu nedenle, Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmedi ve CMK'nın 326/2. maddesine aykırı olarak karar verildiği için hüküm BOZULDU. Kanun maddeleri ise şöyle: TCK'nın 149/1. maddesi (a), (c) ve (h) bentleri, 5237 sayılı TCY'nın 39/1. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2016/5946 E. , 2016/7365 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma,

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Sanıkların olay tarihinde yakınanı işyerinden araçla alarak ...... adı verilen mesire yerine götürerek yağmaladıkları olayda, sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı görülmüştür.

Yağma suçunun birden fazla kişiyle birlikte, gece sayılan saat diliminde işlenmesi karşısında, sanıklar hakkında TCK.nın 149/1. maddesinin (a) bendinin yanı sıra (c) ve (h) bendlerinin de ihlal edildiğinin gözetilmemesi, sanık ..."in diğer sanıkla birlikte suça doğrudan katıldığı gözetilmeden, 5237 sayılı TCY’nın 37/1. maddesi yerine 39/1. maddesi ile uygulama yapılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; sanık ... hakkında ... suçundan hükmedilen hürriyeti bağlayıcı cezanın yasal sonucu olan 5237 sayılı TCK.nun 53/1. madde uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerekliliği gözetilmemiş ise de bu hususun infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve Yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, CMK"nın 326/2. maddesine aykırı olarak yazılı şekilde karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin fıkrasından “sanıktan tahsili ile hazineye irat kaydına, “cümlesi çıkartılarak, yerine “sanıklardan ayrı ayrı tahsiline“ ibaresi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.