Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/4901 Esas 2019/10399 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle dolayı tavzih talebinin reddine dair kararın, süresi içinde davacı İdare vekilince temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı İdare vekilince, davalılar aleyhinde açılan tasarrufun iptali davasının yargılaması sonunda, 07.05.2013 tarih, 2011/51 E- 2013/268 K sayılı davanın ... San ve Tic.AŞ. yönünden reddine, diğer davalılar yönünden kabulüne dair verilen hüküm, davalılar ... İçkiler San. ve Tic AŞ., ... ve ...San. ve Tic.AŞ. vekillerinin temyizi üzerine Daire’mizin 14.04.2015 tarih, 2013/19087 E- 2015/5861 K sayılı ilâmı ile karar ve ilam harcı yönünden düzelterek onanmak suretiyle kesinleşmiştir.
Davacı vekili 04.12.2015 tarihli dilekçesi ile kesinleşen kararda; "...davalı ..."e ve ...San. ve Ticaret A.Ş"ye yapılan alacağın temlikini içeren tasarrufların davacının dava tarihindeki asıl alacak ve ferileri ile sınırlı olarak iptaline" dair hüküm kurulduğunu, davacı İdare tarafından karar gereği ... ve ...San. ve Tic. ...nin adlarına gönderilen ödeme emirlerinin iptali için Vergi Mahkemesinde dava açtıklarını ve ödeme emirlerinin iptali ve yürütmenin durdurulmasına karar verildiğini, 6183 sayılı Kanun uyarınca alacağı temlik alan davalılar ... ve ...San. ve Tic. A.Ş."nin icra yolu ile takip edilebilmesine imkan veren bir hüküm kurulmadığını, bu nedenle, ilamın hüküm fıkrasının 2 nolu bendinin 6183 sayılı Kanun gereğince haciz yoluyla ... ve ...San.Tic. A.Ş hakkında takip yapılmasına olanak verecek şekilde açıklanması talebiyle tavzih isteminde bulunmuş, mahkemece, 17.05.2018 tarihli müteferrik karar ile talebin reddine karar verilmiş, bu kez davacı vekilince müteferrik karar temyiz edilmiştir.
Tavzih talebine ilişkin verilen kararın temyizi kabil olduğu anlaşılmakla, mahkemenin, Yargıtay denetiminden geçerek bozma nedeni sayılmayan hususa ilişkin tavzih talebinin reddine dair 17.05.2018 tarihli müteferrik kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle kararın ONANMASINA ve 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına, 11/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.