MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında, birden fazla kişi tarafından birlikte geceleyin işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık ... hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
I-Sanıklar müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Bozma sonrası yapılan yargılama sırasında, her iki sanığın da müdafii atanmasını talep etmediklerinin anlaşılması karşısında, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanıklar müdafiinin temyiz isteminin tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında mala zarar verme ile sanıklar hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanıkların temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Elindeki demir çubukla, müşteki ..."ı yaralayan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen cezada TCK"nın 86/3-e maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin düşünülmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ... ve ..."ın temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,

II-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik sanıkların temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıklar hakkında TCK"nın 142/1-b maddesi gereğince 4 yıl olarak tayin edilen temel cezadan TCK"nın 143. maddesi gereğince 1/6 oranında artırım yapıldığı sırada 4 yıl 8 ay yerine hesap hatası sonucu 5 yıl hapis cezasına hükmedilerek ve bu ceza üzerinden de sonuç cezaların yanlış hesaplanması suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık ... ile ilgili hüküm fıkrasının 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümünde yer alan “5 yıl” ibaresinin çıkarılarak yerine “4 yıl 8 ay”, 35/2. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımda yer alan “2 yıl 6 ay” ibaresinin çıkarılarak yerine “2 yıl 4 ay” ibarelerinin yazılması suretiyle sonuç cezanın “2 yıl 4 ay” hapis cezası olarak belirlenmesine; sanık ... ile ilgili hüküm fıkrasının 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümünde yer alan “5 yıl” ibaresinin çıkarılarak yerine “4 yıl 8 ay”, 35/2. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımda yer alan “2 yıl 6 ay” ibaresinin çıkarılarak yerine “2 yıl 4 ay”, 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımda yer alan “2 yıl 1 ay” ibaresinin çıkarılarak yerine “1 yıl 11 ay 10 gün” ibarelerinin yazılması suretiyle sonuç cezanın “1 yıl 11 ay 10 gün” hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.05.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.