Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/2172 Esas 2014/5844 Karar Sayılı İlamı

Tebliğname No : 4 - 2011/31820
MAHKEMESİ : İstanbul 35. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/06/2010
NUMARASI : 2008/85 Esas, 2010/665 Karar
.SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığın olay sırasında görevli polis memurlarına yönelik "kralınız gelsin, siz değil ordu gelse beni götüremez" şeklindeki sözlerinin tehdit boyutuna ulaşmadığı gibi direnme suçunu oluşturabilecek başka tehdit ve/veya cebir fiilinin de bulunmadığı gözetilmeksizin beraeti yerine yanılgılı hukuki değerlendirmeyle mahkumiyetine karar verilmesi,
Hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hakaret suçunu birden fazla kişiye karşı hukuki anlamda tek bir fiille gerçekleştiren sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Yasasının 125/3-a maddesinin bir kez uygulanarak, 43/1-2 maddesine göre cezanın artırılması gerektiği gözetilmeden, bu suçtan dört kez ayrı ayrı hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
Hakaret suçunun alenen işlenmesine rağmen, sanık hakkında verilen cezanın TCK"nın 125/4. maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Sanığın adli sicil kayıtlarından Şişli 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/06/2004 gün ve 2003/147 E. 2004/542 K. sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu ve daha ağır cezayı içerdiği halde bu ilamın kararda tekerrüre esas alınmaması,
Tekerrüre ilişkin TCK"nın 58. maddesinin her bir hüküm için ayrı ayrı uygulanması gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde uygulama yapılarak hükümde çelişki oluşturulması,
.. Kanuna aykırı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 28/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.