Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/14293 Esas 2022/6034 Karar Sayılı İlamı

Tehdit, hakaret ve cinsel taciz suçlarından sanık ...'in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 105/1, 125/1-4, 106/1-2-c ve 62. maddeleri uyarınca 2 kez 2 ay 15 gün hapis, 2 kez 2 ay 27 gün hapis ve 2 kez 25 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresi belirlenmesine ilişkin Bafra Sulh Ceza Mahkemesinin 24/04/2009 tarihli ve 2007/424 esas, 2009/207 sayılı kararının 29/06/2009 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde kasıtlı suç işlediğine dair yapılan ihbar üzerine, 5271 sayılı Kanun'un 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanması ile adı geçen sanığın 5237 sayılı Kanun'un 105/1, 125/1-4, 106/1-2-c ve 62. maddeleri uyarınca 2 kez 2 ay 15 gün hapis, 2 kez 2 ay 27 gün hapis ve 2 kez 25 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına ilişkin Bafra 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/11/2019 tarihli ve 2019/476 esas, 2019/772 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
1)Dosya kapsamına göre; sanığın olay tarihinde yolda karşılaştığı, kardeş olan katılanlar ... ve ...'a hitaben "Askerden izne yeni geldim, siz parayla gelmiyormuşsunuz. Arkadaş olabilir miyiz?" dediği, katılanların sanığa kızıp, söylediği hususu nereden duyduğunu sormaları üzerine aralarında tartışma başladığı, sanığın katılanlara sinkaflı sözlerle sövdüğü ve "Ben Gazibeyliyim, bana kimse bir şey yapamaz, size gösteririm." dediğinin iddia edilmesi karşısında, sanığın her iki katılana karşı aynı eylemi yönünden 5237 sayılı Kanun’un 43/2. maddesinde yer alan zincirleme suç kuralının gerçekleştiği gözetilerek hüküm kurulması yerine, yazılı şekilde uygulama yapılarak fazla ceza tayinininde,
2)İddianamede yukarıda belirtildiği şekilde sanığın katılanlar ... ve ...'a yönelik olarak "ben size gösteririm" şeklinde sözler söylediği belirtilmesine rağmen, sanığın, anılan katılanlara esasen yalnızca "Ben Gazibeyliyim, bana kimse bir şey yapamaz." şeklinde sözler söylediğinin sanığın, katılanların ve tanıkların aşamalardaki tutarlı anlatımları ile anlaşılması karşısında, suçun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, beraat yerine yazılı şekilde tehdit suçundan ayrı ayrı mahkumiyet kararı verilmesinde,
3)Dosya kapsamında bulunan adlî sicil kaydına göre, suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan sanık hakkında yukarıda adı geçen iki katılana karşı tehdit suçundan ayrı ayrı tayin olunan kısa süreli 25 gün hapis cezalarının, 5237 sayılı Kanun’un 50/3. maddesindeki “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir” hükmü gereğince aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 30/06/2020 gün ve 94660652-105-55-3977-2020-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrakla birlikte tevdi kılınmakla dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında birden fazla katılana tek bir fiille cinsel taciz ve hakaret eylemlerini gerçekleştirdiğinin ve tehdit niteliğinde bir söz kullanmamasından dolayı tehdit suçunun unsurları yönünden oluşmadığının anlaşılması karşısında tehdit suçundan beraatine, cinsel taciz ve hakaret suçları yönünden ise 5237 sayılı Kanunun 105/1, 43/2 ve 125/1-4,
43/2 maddeleri ile hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması nedenleriyle kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname münderecatı yerinde görüldüğünden, vaki talebin kabulüyle 5271 sayılı CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasına ilişkin Bafra 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/11/2019 tarihli ve 2019/476 Esas, 2019/772 sayılı Kararının CMK'nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma sebebine nazaran müteakip işlemlerin mahallinde mercince yapılmasına, dosyanın mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.