Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5423 Esas 2018/4014 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5423
Karar No: 2018/4014
Karar Tarihi: 10.05.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/5423 Esas 2018/4014 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurduğu suçlamasıyla yargılandığını belirtiyor. Hüküm olarak mahkûmiyet ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri verilmiştir. Ancak, daha önceki bir mahkûmiyet hükmünün infazı sırasında tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gerekliliklerine uyulmadığı ve bu nedenle infaz şartlarının oluşmadığı ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazının devamına ilişkin verilen kararın itiraz edilebilir nitelikte olduğu ve yetkili merci tarafından karara bağlanması gerektiği belirtilerek dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/7. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 98. maddesi
- 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 101/3. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası

10. Ceza Dairesi 2017/5423 E. , 2018/4014 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme . Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet b) Mahkûmiyetle birlikte hükmolunan tedavi ve denetimli

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
27/04/2006 tarihinde 2005/127 esas 2006/126 karar sayı ile verilen ve kesinleşen mahkûmiyet hükmünün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmadığı iddiası ile yapılan bildirim üzerine, karar tarihi itibarıyla 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesindeki aynen infaz şartlarının oluşmaması nedeniyle verilen “hükmolunan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazının devamına” ilişkin 16/01/2014 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 10/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.