Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/9719 Esas 2015/5460 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 12/11/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 20/03/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istemlerine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesinde; dava dışı ..."in davacıların çocuğu olduğu, olay tarihinde ergin olmadığı ve 14 yaşında bulunduğu, davalının cinsel taciz niteliğindeki eylemlerine maruz kaldığı, bu nedenle anne ve baba olan davacıların da kişilik haklarının saldırıya uğradığı ileri sürülerek, manevi tazminat isteminde bulunulmuştur.
Mahkemece, davacıların velayeten talepte bulunmadıkları, kişilik haklarına doğrudan saldırıdan söz edilemeyeceği ve dava hakkının dava dışı Gülşah Karayel"e ait olduğu gerekçesiyle istemlerin reddine karar verilmiştir.
Kural olarak bedensel zarar nedeniyle tazminat isteminde bulunma hakkı zarar görene aittir. (6098 s. TBK m. 56). Diğer yandan, kişisel hakları zarara uğrayanların da tazminat talep hakları vardır. (6098 s. TBK m. 58). Burada da kural olarak doğrudan doğruya zarar görme koşulu söz konusudur. Ancak, kişilik değerlerinin kapsam ve çerçevesi hayatın olağan akışına, yerleşik değer yargılarına ve yaşam deneyi kurallarına dayalı olarak belirlenmelidir. Bir kimsenin beden ve ruh tamlığının ihlali sonucunda, onun yakınlarının da korunan varlıkları doğrudan zarara uğramış olabilir. 6098 s. TBK m. 58 hükmü genel bir düzenleme olup, öngördüğü koşullar gerçekleştiğinde ruhsal uyum ve dengesi sarsılanın, kişilik değerlerine saldırı nedeniyle manevi tazminat isteyebilmesi olanağı vardır. Ailenin, kişisel değerler arasında önemli ve üstün bir yeri vardır ve kişilik hakkı aile ilişkilerini de kapsar.
Ergin bulunmayan kız çocuklarına yönelik eylemin niteliği ve buna bağlı sonuçları ile aile ilişkisi gözönünde tutulduğunda anne ve baba olan davacıların da olay nedeniyle kişilik değerlerinde eksilme duygusu yaşadıkları tecrübe kuralları ile sabit olup, bu bakımdan ayrıca bir kanıtlama yükümlülüğü altında bulunmadıkları benimsenmelidir. Şu durumda, davacılar yararına uygun miktarda manevi tazminat takdir edilmesi gerekir. Karar bu bakımdan yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 04/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.