Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/8815 Esas 2016/3919 Karar Sayılı İlamı

Davacı, emeklilik aylığının geç bağlanması nedeniyle faiz alacağının Kurum"dan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Davacı, yaşlılık aylığının geç ödenmesinden dolayı yasal faiz alacağının tahsiline v fazladan yatırdığı prim alacağının tahhsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 15.109.95 TL faiz alacağının davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine ve prim alacağı talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt belgelerin incelenmesinde; davacının İş Mahkemesi E. sayılı dosyasında yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti ve aksine kurum işleminin iptali istemiyle dava açtığı,yargılama devam ederken tekrar tahsis talebinde bulunduğu,kurumun bu defa nizasız olarak davacıya yaşlılık aylığı bağladığı, .İş Mahkemesi E. sayılı dosyasında01.06.2004 tarihinden itibaren yaşlılık aylığına hak kazandığına dair davanın kabulüne ilişkin kararın Yargıtay 21.Hukuk Dairesinin 10.11.2008 günlü ilamı ile onanarak kesinleştiği,davacının 16.11.2009 tarihinde kuruma verdiği dilekçe ile birikmiş aylıklarını alırken faiz hakkını saklı tuttuğunu belirttiği, kurumca davacıya eksik ödenen maaşlar için toplu ödeme yapıldığı ve faizin ödenmediği anlaşılmaktadır.
Somut olayda; mahkemece davacıya 2. Tahsis talebine istinaden bağlanan yaşlılık aylığının ve ayrıca toplu ödemenin yapıldığı tarihi belirlenmeden ve sadece 01.06.2004 tarihinden 2. Tahsis talebine istinaden bağlanan yaşlılık aylığının tarihi arasındaki süre için faizin hesaplanarak tahsiline karar verilmemesi usul ve yasaya aykırıdır.
Mahkemece yapılacak iş, sadece1.6.2004 tarihinden 2. Tahsis talebine istinaden yaşlılık aylığı aldığı tarih belirlenerek,yani davacının hiç aylık alamadığı döneme ilişkin olarak her bir aylığa ödenmesi gerektiği tarihten itibaren işleyecek yasal faiz miktarını bilirkişi marifetiyle tespit ettirilerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın yetersiz inceleme ve araştırma ile hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 10.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.