Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/3257 Esas 2017/6456 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3257
Karar No: 2017/6456
Karar Tarihi: 14.12.2017

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2017/3257 Esas 2017/6456 Karar Sayılı İlamı

Özet:

14. Ceza Dairesi tarafından verilen 2017/3257 E. ve 2017/6456 K. sayılı hükümde, sanık kişinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkûm edildiği belirtilmiştir. Hüküm, delillerle iddia ve savunma dikkate alınarak tahlil ve takdir edilmiş, suçun unsurlarına uygun şekilde tavsif edilmiştir. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi referans gösterilmiş ve Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla iptal edilen bir kararın infaz aşamasında dikkate alınabileceği belirtilmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu (TCK) 53. maddesi, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu düzenlemektedir. Suç, kişinin özgürlüğünü kısıtlayacak her türlü fiili içermekte ve cezası hapis cezasıdır. Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı referans alınarak yapılan atıf ise yargılama sürecinde hüküm verme aşamasında dikkate alınması gereken bir husustur.

14. Ceza Dairesi 2017/3257 E. , 2017/6456 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık ile müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 14.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.