Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/2293 Esas 2017/3615 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2293
Karar No: 2017/3615
Karar Tarihi: 31.10.2017

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/2293 Esas 2017/3615 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten öldürme suçunu işlediği tespit edilen sanık hakkında TCK'nun 81/1, 62, 53/1, 63, 54. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası verdi. Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin iptal ettiği bölümlerini dikkate alan mahkeme, yeni yönetmelik gereği görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınamayacağına karar verdi. Tüm masrafların Adalet Bakanlığı tarafından karşılanması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri, TCK'nun 81/1, 62, 53/1, 63, 54, 5237 sayılı TCK'nun 53/1-2-3 maddeleri, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmelikin 8. maddesi olarak belirtilmiştir.
1. Ceza Dairesi         2016/2293 E.  ,  2017/3615 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten öldürme
    HÜKÜM : TCK"nun 81/1, 62, 53/1, 63, 54. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası.

    TÜRK MİLLETİ ADINA

    Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’un maktul ...’e yönelik kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suç vasfına, haksız tahrike katılanlar vekilinin suç vasfına, takdiri indirim uygulanmasına, Cumhuriyet savcısının haksız tahrik bulunduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
    a) 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri de nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm fıkrasında yer alan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine" şeklinde,
    b) Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında yer alan 578,00 TL"lik zorunlu müdafii ücretinin çıkarılmasına ve yargılama giderleri toplamının "122,64 TL" olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle, CMUK"nun 322. maddesi uyarınca DÜZELTİLEN, re"sen de temyize tabi hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 31/10/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.