Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4724 Esas 2019/8780 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4724
Karar No: 2019/8780
Karar Tarihi: 12.09.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4724 Esas 2019/8780 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, mahkemenin hüküm fıkrasında sanık hakkında hükmolunan cezanın arttırılması sırasında, TCK'nın 89/2. maddesi uyarınca (b) bendinin de yazılması gerektiği gözetilmemiştir. Bu nedenle, hüküm 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunmaktadır. Bu sebeple, hükmün ikinci paragrafındaki \"89/2-e\" ibaresi kaldırılarak \"89/2-b-e\" ibareleri eklenmiş ve sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise: TCK'nın 89/1, 89/2-e, 62/1 ve 52/2-4 maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 89/1. maddesi ve 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2019/4724 E. , 2019/8780 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/2-e, 62/1, 52/2-4. maddeleri
uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanunun 254. maddesinin 1. fıkrasında yapılan değişiklikle ilgili olarak; Ceza Genel Kurulunun 25.10.2018 tarih, 2018/4-394 esas – 2018/478 sayılı kararında da belirtildiği üzere; 5237 sayılı TCK"nın 89/1. maddesindeki taksirle yaralama suçu yeni düzenleme ile uzlaşma kapsamına alınan bir suç olmayıp değişiklik öncesinde de uzlaşma kapsamında olduğundan, mağdurun yasal temsilcisi olan annesi ...’in bozma ilamı sonrası 06.02.2014 tarihli duruşma celsesinde alınan beyanında uzlaşmak istemediğini bildirdiğinin anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin şüpheden sanığın yararlanması gerektiğine, ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılanın yaşamını tehlikeye sokan ve vücudunda kemik kırığı olacak şekilde yaralandığı olayda, hüküm fıkrasında sanık hakkında hükmolunan temel cezanın TCK"nın 89/2. maddesi uyarınca arttırılması sırasında, (b) bendinin de yazılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hükmün ikinci paragrafındaki "89/2-e" ibaresinin kaldırılarak "89/2-b-e" ibarelerinin eklenmesi ile sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.