MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 08/07/2015 tarih ve 2015/100-2015/150 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “...” ibareli marka başvurusunun, ...’nın kararıyla, 3. kişilere ait “...” ve “... ...+..” unsurlu markalara ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğu gerekçe gösterilerek KHK m. 7/1 (b) uyarınca nihai olarak reddedildiğini, oysa müvekkilinin başvuru markası ile redde mesnet markalar arasında iltibas değerlendirmesi yapılmasını gereksiz kılacak derecede güçlü ve açık bir benzerlik olmadığını ileri sürerek; dava konusu ... kararının iptalini talep ve dava edilmiştir.
Davalı ... vekili, kurum işlemlerinin yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyularak tüm dosya kapsamına göre, dava konusu başvuru ile başvuru kapsamındaki 43. sınıf “ hayvan bakım evleri hizmetleri ” bakımından redde mesnet alınan 2002/25423 sayılı markanın asli unsurunun “....” kelimesinden oluştuğu, her iki işaretin de kelime markası niteliğinde oldukları, dava konusu başvurunun yazım karakterinin farklı olması ve yine “muhallebicisi” ibareli işaret içermesinin anılan başvurunun 556 Sayılı KHK"nın 7/1-b bendi anlamında redde mesnet alınan “...” markasının ayırt edilemeyecek kadar benzeri olmadıkları sonucunu doğurmayacağı, dava konusu başvurunun 43. sınıf “hayvan bakım evleri hizmetleri” bakımından reddine ilişkin ... kararının isabetli olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Uyuşmazlık, davacı başvurusunun 43. sınıfta bulunan yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri ile aynı sınıftaki hayvan bakım hizmetleri yönünden 556 sayılı KHK m. 7/1-b uyarınca reddine dair ... kararının iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece verilen, ilk karar Dairemizin 28.05.2014 tarih ve 2014/3706-2014/9857 sayılı ilamıyla 43. sınıftaki hayvan bakım hizmetlerine ilişkin olarak bozulduğuna ve mahkemece de bozma ilamına uyulmasına rağmen, hükümde aynı sınıftaki yiyecek ve içecek sağlanması hizmetleri yönünden de davanın reddine karar verilmesi doğru görülmeyip kararın davacı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın anılan taraf yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 23/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.