Banka veya kredi kartının kötüye kullanılması - hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/19766 Esas 2018/7689 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/19766
Karar No: 2018/7689
Karar Tarihi: 23.05.2018

Banka veya kredi kartının kötüye kullanılması - hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/19766 Esas 2018/7689 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık banka veya kredi kartının kötüye kullanılması ve hırsızlık suçlarından mahkum edilmiştir. Temyiz süresi ve karar niteliği ile suç tarihi göz önüne alındığında, sanık müdafii temyiz isteminde bulunmuştur. Ancak sanık hakkında etkin pişmanlık indirimi yapılabilmesi için suç sebebiyle meydana gelen tüm zararının giderilmesi gerektiği belirtilmiştir. Müştekinin kredi kartından yapılan harcamanın banka tarafından iade edildiği, ancak sanığın zararı tazmine yönelik bir irade göstermediği belirtilmiştir. Sanık hakkında hükmolunan cezadan indirim yapılması olanağı bulunmadığından temyiz istemi reddedilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik verdiği iptal kararları infaz aşamasında mahallinde gözetilebilirlik göz önünde bulundurularak, bozma nedeni yapılmamıştır. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nın 35/3. maddesi, TCK'nın 168/2. maddesi ve TCK'nın 53. maddesi (1) numaralı fıkrasının (b) bendi kararda geçmektedir.

17. Ceza Dairesi 2016/19766 E. , 2018/7689 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Banka veya kredi kartının kötüye kullanılması, hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığa, 03.07.2014 tarih, 2014/32 Esas ve 2014/426 Karar sayılı hükmün 07.11.2014 tarihinde tebliğinde, 5271 sayılı CMK"nın 35/3. maddesine uygun şekilde kararın okunup anlatıldığına dair tebligat evrakının bulunmadığı, sadece okumak, almak suretiyle tebliğ ettiğine dair evrakın bulunduğunun anlaşılması karşısında; sanık müdafiinin temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek ve temyiz isteminin reddine ilişkin 19/11/2014 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
TCK’nın 168/2. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık indiriminden faydalanabilmek için sanığın suç sebebiyle meydana gelen tüm zararı hüküm verilmezden önce gidermiş olması gerektiği göz önüne alındığında, müştekinin kredi kartından yapılan toplam 619,00 TL harcamanın banka tarafından müştekiye iade edildiği, sanığın bu aşamada zararı tazmine yönelik bir irade göstermediği, tanık ...’ın da zararının giderildiğini hüküm tarihinden sonra 24.11.2014 tarihli beyanname ile bildirdiği anlaşılmakla, sanığın hüküm tarihinden önce kısmi de olsa iade olarak nitelendirilebilecek hiçbir ödemesinin bulunmaması karşısında, sanık hakkında hükmolunan cezadan TCK’nın 168. maddesi uyarınca indirim yapılması olanağı bulunmadığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 23.05.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.