MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin sanık lehine olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında hırsızlık suçu yönünden 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-6545 sayılı Yasa"nın 104. maddesi uyarınca Kanun"un yayımı tarihinde yürürlüğe gireceğinin belirtildiği, 6545 sayılı Yasa"nın 62. maddesi ile değişik TCK"nın 142/2-h maddesinin 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe girdiği ve suç tarihinin 30.04.2014 olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan ve daha lehe olan TCK"nın 142/1-b maddesine uyduğu ve 6545 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikten önceki TCK"nın 142/1-b maddesi ile hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden suç tarihinde yürürlükte olmayan ve sanık aleyhine olan TCK"nın 142/2-h maddesi ile hüküm kurulmak suretiyle sanığa fazla ceza tayini,
2-Sanığın şikayetçiye ait işyerine, açık bir rızaya gerek duyulmadan herkesin girebileceği bir saatte, müşteriye açık olduğu gece 23.00 sıralarında şikayetçi alt katta bulunduğu bir sırada girmek suretiyle hırsızlık suçunu işlediğinin anlaşılması karşısında, atılı iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanık ve müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 06/02/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.