MAHKEMESİ :FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... 4.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 31/03/2015 tarih ve 2014/92-2015/64 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi asıl ve birleşen davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Asıl ve birleşen davada davacı vekili; davalı adına tescilli bulunan 1999/022220 sayılı ""..."" ibareli markanın son 5 yıllık dönemde kullanılmadığını, davalının kullanımının ""..."" biçiminde olduğunu ileri sürerek davalı markasının 556 sayılı KHK"nın 14 ve 42. maddeleri gereğince hükümsüzlüğüne ve iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiş, bozma sonrası işbu dava ile birleştirilen davada ise ""..."" ibareli markanın 556 sayılı KHK’nın 8/3, 8/5 ve 35. maddeleri gereğince hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Asıl ve birleşen davada davalı vekili; müvekkilinin 1998 yılından beri kuyumculuk sektöründe faaliyet gösterdiğini ve 1999/022220 sayılı markayı ciddi ve yoğun olarak kullandığını, ""..."" ibaresinin aynı zamanda müvekkilinin ticaret unvanı olduğunu savunarak asıl ve birleşen davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre; davalının dava konusu markayı 14. sınıftaki mücevherler, değerli taşlar, metaller ve benzeri kuyumculuk eşyası bakımından ciddi ve markasal biçimde kullandığını ispatlayamadığı, davalının ibraz ettiği faturalardaki kullanımlarının markasal nitelik taşımadığı sadece ticaret unvanı biçiminde olduğu, ayrıca faturaların dava dışı ... tarafından düzenlendiği, dolayısıyla bu kullanımın davalı şirket kullanımı olarak görülemeyeceği gerekçesiyle asıl davanın kabulü ile davalı adına tescilli 99/022220 sayılı “...” ibareli markanın kullanmama nedeniyle iptaline ve asıl davada markanın iptaline karar verilmiş olduğundan, birleşen dava yönünden esasa dair hüküm tesisine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, asıl ve birleşen davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Asıl dava, kullanmama nedenine dayalı markanın iptali istemine, birleşen dava ise aynı markanın 556 sayılı KHK’nın 8/3, 8/5 ve 35. maddeleri gereğince hükümsüzlüğü istemine ilişkin olup, mahkemece, Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda asıl davada 556 sayılı KHK’nın 14. maddesi gereğince markanın kullanmama nedeniyle iptaline, birleşen davada ise esasa dair hüküm tesisine yer olmadığına karar verilmiştir. Ancak, karar tarihinden sonra 06.01.2017 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 14.12.2016 tarihli 2016/148 esas ve 2016/189 karar sayılı kararı ile 556 sayılı KHK’nın 14. maddesinin iptaline karar verilmiştir. Bu durumda, anılan husus değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinden asıl ve birleşen davada kararın bozulması gerekmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, davalı vekilinin asıl ve birleşen davaya yönelik temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle asıl ve birleşen davada kararın resen BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin asıl ve birleşen davaya yönelik temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 23/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.