Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/2403 Esas 2018/322 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2403
Karar No: 2018/322
Karar Tarihi: 17.01.2018

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/2403 Esas 2018/322 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, görevi yaptırtmak için direnmenin suçunu işlemiş ve mahkum edilmiştir. Temyiz isteği reddedilmiştir. Dosyadaki deliller, iddialar ve savunmalar eksiksiz bir şekilde incelenmiş, vicdani kanıtlar doğru bir şekilde değerlendirilmiştir. Ancak, TCK'nın 53/1-c maddesi gereği sanığın hak yoksunluğuna karar verilirken kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, diğer durumlarda ise cezanın tamamlanmasına kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, TCK'nın 53/1-b maddesi uygulamasının Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle bu hükmün uygulanma olanağı ortadan kalkmıştır. Bu nedenlerle, temyiz edilen kararın düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 53/1-c maddesi: Hak yoksunluğuna karar verilirken kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, diğer durumlarda ise cezanın tamamlanmasına kadar yoksun bırakılması gerekmektedir.
- TCK'nın 53/1-b maddesi: Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir.

18. Ceza Dairesi 2016/2403 E. , 2018/322 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede ;
Sanığa yükletilen görevi yaptırmamak için direnme eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1-TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi yerine, (c) bendindeki tüm haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksunluğa karar verilmesi,
2-TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Kanuna aykırı, sanık ... ... müdafiinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılıklar yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, “TCK"nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluklarından, kendi alt soyu yönünden koşullu salıverme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” biçiminde değiştirilmek ve “TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın” karardan çıkarılmak suretiyle HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/01/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.