Taraflar arasındaki davadan dolayı, bozma üzerine direnme yoluyla; Pendik 2.Sulh Hukuk     Mahkemesi’nden verilen 04.10.2011 gün ve 2011/1202 E.-2011/1333 K. sayılı kararın bozulmasını kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"ndan çıkan 27.02.2013 gün ve 2012/18-593 E.-2013/295 K. sayılı ilamın, karar düzeltme yoluyla incelenmesi davalılar vekili tarafından verilen dilekçe ile istenilmiştir.

                                          HUKUK GENEL KURULU KARARI 

Hukuk Genel Kurulu’nca dilekçe, düzeltilmesi istenen ilam ve dosyadaki ilgili bütün kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Hukuk Genel Kurulu"nda yapılan görüşme sırasında, işin esasının incelenmesine geçilmeden önce iki husus ön sorun olarak ele alınmıştır.
Bu ön sorunlardan ilki; kararın sulh hukuk mahkemesince verilmiş olması ve müddeabihin miktarı gözetildiğinde, Hukuk Genel Kurulu kararına karşı karar düzeltme yolunun açık olup olmadığı hususudur. Genel Kurul"da yapılan tartışmalar sonunda eldeki davanın, Pendik Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 2005/1727 E., 2007/1194 K. sayılı eski hale iade davasının fer’isi niteliğinde bulunduğu, 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440/III-2-c maddesi gereğince Hukuk Genel Kurulu kararına karşı karar düzeltme yolunun açık olduğu sonucuna oybirliğiyle varılarak, birinci ön sorun bu şekilde aşılmış ve ikinci ön sorunun incelenmesine geçilmiştir.
İkinci ön sorun ise; 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 28/10 maddesindeki “üçbin Türk Lirası dahil idari para cezalarına karşı başvuru üzerine verilen kararlar kesindir.” hükmü gözetildiğinde yerel mahkeme kararının kesin olup olmadığı hususudur. Genel Kurul"da yapılan tartışmalar sonunda 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’nun özel Kanun niteliğinde olduğu, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun ise genel Kanun niteliğinde olduğu, bu nedenle eldeki davaya 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun uygulanmasının mümkün olmadığı sonucuna oybirliğiyle varılarak, ikinci ön sorun da bu şekilde aşılmıştır.
İşin esasına gelince:
Temyiz ilamında yer alan açıklamalara göre 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 440.maddesinde sayılan sebeplerden hiçbirisine uygun  olmayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE, aynı Kanunun 442/3. ve 4421 sayılı Kanunun 4/b-1.maddeleri gereğince takdiren 218,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 492 sayılı Harçlar Kanunu uyarınca 50,45 TL karar düzeltme harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 04.12.2013 gününde oybirliği ile   karar verildi.