Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/1828 Esas 2016/3843 Karar Sayılı İlamı

Davacı, kurumca düzenlenen ödeme emrinin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, ödeme emrinin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, davaya konu ödeme emilerinin davacıya 28.01.2015 tarihinde tebliğ edildiği, davanın ise 16.02.2015 tarihinde açıldığı, 6183 sayılı Kanun"un 58. maddesi gereğince 7 günlük hak düşürücü süre içerisinde açılmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davaya konu 28.01.2015 tarih 1.532.522 sayı 41585 kart muhtelif dossya numaralı tevhitli ödeme emirlerinin davacıya 12.02.2015 tarihinde tebliğ edildiği, davacının peşin harç ve başvurma harcını 16.02.2015 tarihinde ödeyerek davayı 6183 sayılı Kanun"un 58. maddesi gereğince 7 günlük hak düşürücü süre içerisinde açtığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, ödeme emrinin tebliğ edildiği tarih hususunda yanılgıya düşülerek davanın 7 günlük hak düşürücü süre içerisinde açılamadığı gerekçesiyle reddedilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş, yargılamaya devamla işin esasına girerek sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davalı Kurum temyizinin incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine 08.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.