MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 14. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 02.06.2016 tarih ve 2015/952-2016/51 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; limanların özelleştirilmesi için yapılan ilk uygulama kapsamında olan ve ... İşletmeleri A.Ş. ait ... Limanı"nın 17.06.1997 tarihinde imzalanan işletme hakkı devir sözleşmesi ile işletme hakkının 30 yıl süreyle davalıya devredildiğini, ödeme planının limanda yapılmakta olan yatırımlar sebebiyle davalı talebi doğrultusunda üç kez değiştirildiğini, 17.06.2010 vadeli taksit bedelinin ödenmemesi üzerine teminat mektuplarının nakde çevrildiğini ve kalan tutar için hakeme gidildiğini, hakem heyeti tarafından bakiye 6.096.899,91 USD’nin 17.06.2010 tarihinden itibaren faiziyle müvekkiline ödenmesine karar verildiğini, daha sonra davalı tarafından 06.02.2012 tarihinde müvekkili idareye yapılan başvuruda ... Limanı"nın bu şartlar altında yönetilemeyeceğini ve sözleşmenin ifasının imkansız hale geldiğini belirtilerek limanın ... İşletmeleri A.Ş’ye iadesi için gereken işlemlerin yapılmasının istendiğini, bunun üzerine sözleşmenin müvekkili idarenin ve ... İşletmeleri A.Ş’nin tazmin hakları saklı kalmak üzere feshedilmesine ve limanın ... İşletmeleri A.Ş. tarafından geri alınmasının uygun görüldüğünü, davalının ödemesi gereken taksitler ve faizlerin toplam 74.673.983 USD olduğunu, bu bedelin tahsili için hakeme gittiklerini, hakem heyetinin kararında taraflar arasındaki sözleşme ilişkisinin işletme izni alınamaması sebebiyle 01.11.2010 tarihi itibariyle kusursuz ifa imkansızlığı nedeniyle sona erdiğini belirterek taleplerinin reddedildiğini, limanın işletilmesinin kamu düzenine ilişkin olup işletilmemesinden dolayı kamu zararı oluştuğunu, liman yeri incelenerek, konuya ilişkin rapor alınmadan ve keşif yapılmadan verilen hakem kararının HMK’nın 439. maddesi uyarınca kamu düzenine aykırılık taşıdığını ileri sürerek hakem kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacı tarafından ileri sürülen sebeplerin hiçbirinin HMK 439/2 de düzenlenen iptal gerekçeleri kapsamında olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; HMK’nın 439. maddesinde hakem kararlarının iptal sebeplerinin sınırlı olarak sayıldığı, davacının belirttiği hususların kamu düzeni ile ilgili olmadığı, hakemlerce incelenerek karar verilen konuların kamu düzenini ilgilendirir bir yönünün olmadığı, yine aynı şekilde hakem heyetinin elindeki davada limanın incelenmesi veya keşif yapılması hususunda takdir yetkisinde olduğu, limanın işletilmesinin kamu düzenine ilişkin olduğu iddiasının eldeki davaya bir etkisinin olmadığı, bu haliyle HMK’nın 439. maddesinin koşullarına uygun bulunan hakem kararının iddia edildiği şekilde kamu düzenine aykırı emredici kurallara aykırılık taşımadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiş, mahkemece, temyiz masraflarının çıkarılan muhtıra tebliğine rağmen süresinde yatırılmadığı gerekçesiyle 02.06.2016 tarihli ek kararla temyiz başvurusunun yapılmamış sayılmasına karar verilmiştir.
Ek kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve temyiz masraflarının süresinde yatırıldığının kabulü için posta havalesi yoluyla mahkemeye gönderildiği tarihin değil, mahkeme veznesine yatırıldığı tarihin esas alınacak olmasına göre, davacı vekilinin ek karara yönelik tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davacı vekilinin ek karara yönelik tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan ek kararın ONANMASINA, temyiz eden davacıdan harç alınmasına yerolmadığına, 23.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.