Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19107 Esas 2017/4242 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/19107
Karar No: 2017/4242
Karar Tarihi: 13.04.2017

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/19107 Esas 2017/4242 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde açılan davada, sanık bir işyerine hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildi. Sanığın temyiz başvurusu reddedildi. Kararda, işyeri dokunulmazlığını bozma eyleminin birden fazla kişi tarafından işlenmesine rağmen sanık hakkında TCK'nın ilgili maddesi uyarınca ceza artırımı yapılmadığı ve Anayasa Mahkemesi'nin TCK'nın bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararına göre hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi.
Kanun Maddeleri:
- 1412 sayılı CMUK, 310/1-2. maddeleri: Temyiz başvurusu için öngörülen yasal süre
- 1412 sayılı CMUK, 317. madde: Süresinden sonra yapılan temyiz başvurusunun reddedilmesi
- TCK 119/1-c madde: İşyeri dokunulmazlığını bozma suçu için öngörülen ceza artırımı
- 5237 sayılı TCK, 53. madde: Hak yoksunluklarına ilişkin düzenlemeler

2. Ceza Dairesi 2016/19107 E. , 2017/4242 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Yokluğunda verilip 10/12/2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK"nın 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 27/07/2015 tarihinde temyiz eden sanık ..."nın yerinde görülmeyen eski hale getirme talebi ile süresinden sonra yapılan temyiz isteminin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında hırsızlık,işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
İşyeri dokunulmazlığını bozma eylemi birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiği halde sanık hakkında hükmolunan cezanın TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,13.04.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.