1. Ceza Dairesi Esas No: 2016/3314 Karar No: 2017/3578
Gebe olduğu bilinen kadını öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/3314 Esas 2017/3578 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, gebe olduğu bilinen kadını öldürmek suçundan sanık hakkında 15 yıl 10 ay hapis cezası verildiği belirtilmiştir. Ancak suç tarihi itibariyle Türk Ceza Kanunu’nda yapılan değişiklikten önceki 31/3. maddesi uyarınca 14 yıldan 20 yıla kadar hapis cezası verilmesi gerektiği belirtilmiş ve sanığa 19 yıl hapis cezası verilmiştir. Kararda, suçun sübutu kabul edilerek, savunmanın reddedildiği ve cezayı azaltıcı sebeplerin değerlendirildiği ifade edilmiştir. Ayrıca, zorunlu müdafii ve vekil ücretlerinin sanıktan talep edilemeyeceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise TCK’nın 82/1-e-f, 31/3, 62/1. maddeleri, CMK’nın 150, 234, 239 ve 322. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 13. maddesi ve CMUK’nun 8. maddesi gösterilmiştir.
1. Ceza Dairesi 2016/3314 E. , 2017/3578 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Gebe olduğu bilinen kadını öldürme HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nun 82/1-e-f, 31/3, 62/1. maddeleri uyarınca 15 yıl 10 ay hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Suç tarihi itibariyle, Türk Ceza Kanununda 5377 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikten önceki 31/3. maddesi uyarınca 14 yıldan 20 yıla kadar hapis cezası verilmesi gerektiği, sanık hakkında 19 yıl hapis cezası verildiği anlaşılmakla, mahkemenin bu yönde yaptığı uygulamada bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki eleştiri içeren görüşe iştirak edilmemiştir. Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suça sürüklenen çocuk ...’un maktul ...’e yönelik olan nitelikli kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde isabetsizlik görülmemiş olduğundan, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK"nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ve vekil ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi, yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden. CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasında yer alan zorunlu müdafii ve vekil ücretlerinin çıkartılması suretiyle yargılama giderleri toplamının “5319.20TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 30/10/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.