MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dairemizce de kabul edilerek uygulanan Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 30/01/2007 tarih ve 2007/3-9 Esas, 2007/18 sayılı kararında belirtildiği üzere; 5271 sayılı CYY.nın 232/6 ve 34/2. maddeleri ile 1412 sayılı CYUY.nın 310. maddesine göre kararda başvurulacak yasa yolu, süresi, mercii ve şekli kuşkuya yer vermeyecek biçimde açıkça gösterilmesi gerektiği halde, sanık ..."ın yüzüne karşı verilen hükmün temyiz süresinin “tebliğden” itibaren 7 gün içersinde başlayacağı belirtilerek yanılgıya sebebiyet verildiğinden; 12.06.2015 tarihinde tefhim edilen kararı, yasal bir haftalık süreden sonra 22.06.2015 tarihinde temyiz eden sanık ..."ın temyiz istemi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 02.12.2013 yerine 28.12.2013 olarak yazılması, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanık ... hakkında;
a-Şikayetçiye ait motsikleti bir alışveriş merkezinin arka tarafındaki mal kabul alanında park halinde ve kontak anahtarı üzerinde iken gündüz vakti çalması şeklindeki eyleminin; 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanunun 142/1-e maddesi ile uygulama yapılarak yazılı şelilde hüküm kurulması,
b-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanıklar ... ve ... hakkında ise,
Şikayetçiye ait motosikletin çalınması olayında, kolluk görevlilerince 28.12.2013 günü 48 N 9765 plaka sayılı motosikletin sanık ..."ın kullanımında iken yakalandığı, yapılan incelemeler sonucunda bu plakanın üzerindeki motosiklete ait olmadığının, yakalanan motosikletin gerçekte şikayetçiye ait olan 48 U 0118 plaka sayılı motosiklet olduğunun ve plakanın motosiklete sahte olarak takıldığı, şikayetçinin 29.12.2013 tarihli teşhisinde ve 14.05.2014 tarihinde Cumhuriyet savcılığındaki ifadesinde sanıklardan sadece ..."ı motosikletine binerek kaçan kişi olarak kesin ve net bir şekilde teşhis ettiğini, başka bir motosikletle kaçan diğer kişinin ise yüzünü net olarak göremediğini ve teşhis edemediğini beyan ettiği, sanıklar arasında olay tarihinde birden fazla görüşmenin bulunduğuna dair HTS kayıtlarının başkaca yan delillerle desteklenmemesi nedeniyle atılı suçun delili olarak değerlendirilemeyeceği, sanıkların birbirlerine suç atma niteliğindeki ifadelerinden başka sanıklar ... ve ..."ın savunmalarının aksine her türlü şüpheden uzak, yüklenen suçtan mahkumiyet hükmü kurmaya yeterli, kesin ve somut kanıt bulunmadığı gözetilmeden, sanıklar ... ve ..."ın beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı biçimde mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 06/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.