MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26/06/2014, 04/11/2015 ve 19/07/2018 tarihli tebliğnameleri ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1)Sanık ..."nın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ..."nın segbis sistemi hazır edildiği, savunmanı Av...."nun da hazır bulunduğu 02.07.2013 günlü celsede yüzlerine karşı verilen kararı, sanığın 21.07.2014 tarihinde yasal süreden sonra temyiz ettiği sanığın temyiz dilekçesinde, yüzüne karşı verilen hükmü anlamadığını, gerekçeli kararın kendisine usulüne uygun olarak tebliğ edilmediğini, bu nedenle temyiz hakkını kullanamadığını belirterek eski hale getirme isteminde de bulunduğunun anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK"nin 42. maddesi uyarınca eski hale getirme istemi konusunda karar verme görevi, bu istemle birlikte temyiz itirazı da yapılmış olduğundan Yargıtay’a ait olup, eski hale getirme konusundaki iddiaları yerinde görülmediğinden, sanık ..."nın eski hale getirme ile yasal süreden sonraki temyiz istemlerinin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında yağma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanması yönünden 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 10. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, uyulan bozmaya, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine, 5271 sayılı CMK"nin 326/2. maddesine aykırı biçimde ‘yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak tahsil edilmesi’ biçiminde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, verilen hükmünün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5271 sayılı CMK’nın 303/1-h maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ""Yargılama giderinin sanıklardan eşit olarak tahsiline"" ilişkin bölüm çıkarılarak, ‘Sanıkların her birinin sebebiyet verdikleri yargılama giderinin ayrı ayrı tahsil edilmesine’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.