Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2017/4644 Esas 2019/10307 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalının maliki ve sürücü olduğu araç ile davacının yolcu olarak bulunduğu aracın kazası sonucu davacının kolundan ağır yaralandığını, davalının kazada asli kusurlu olduğunu, davanın belirsiz alacak davası olduğunu belirterek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 30.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davalının kusurunun bulunmadığını, istenen tazminatın fahiş olduğunu, avans faizi talebinin yasal olmadığını ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Yapılan yargılama sonucu davanın kısmen kabulüne dair verilen hüküm; davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 25.02.2016 gün 2014/7347 Esas 2016/2296 Karar sayılı ilamı ile bozulmuştur. Mahkemece, uyulmasına karar verilen bozma ilamı, toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 10.000,00 TL manevi tazminatın 15/08/2011 tarihinden işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 683,10 TL onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 07/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.