Esas No: 2021/18366
Karar No: 2022/6124
Karar Tarihi: 15.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/18366 Esas 2022/6124 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum edilmiştir. İstinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu nedeniyle verilen ceza miktarı dikkate alınarak istinaf başvurusunun reddi kararı verilmiştir. Çocuğun cinsel istismarı suçu nedeniyle ise temel cezanın tayini gerekirken, yapılan kademeli uygulama sonuç cezaya etkili görülmediği için bozma nedeni yapılmamıştır. Kanun maddeleri olarak; 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a, 298, 288, 294. ve 302/1. maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın 103. maddesi sayılmaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı (iki kez); kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı (bir kez) ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair Malatya 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.06.2020 gün ve 2019/183 Esas, 2020/190 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisinin söz konusu hükme yönelik temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Suç tarihinde on iki yaşından küçük mağdureye yönelik işlenen atılı suçtan dolayı ilk derece mahkemesince 6763 sayılı Kanunla değişik 5237 sayılı TCK'nın 103. maddesinin birinci fıkrasının 3. cümlesi uyarınca temel cezanın tayini gerekirken yazılı şekilde kademeli uygulama yapılması sonuç cezaya etkili görülmediğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı
CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 15.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
