MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/09/2015 tarih ve 2014/388-2015/288 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı şirket vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 17.01.2017 günü başkaca gelen olmadığı yoklama ile anlaşılıp hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalılardan ... İnş. Tic. San. Ltd. Şti. vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacının ... ismiyle bilgisayar yazılımı gerçekleştirdiğini, davalı şirkete ait ..."da bulunan işletmede 01.11.2011 tarihinde yapılan aramada ... kullanıcı isimli bilgisayarda ... 4 ana modül ile kadastro modülünün, ..."de bulunan inşaat şantiyesinde 02.11.2011 tarihinde yapılan aramada ise ... marka bilgisayarda ... 5.1 ana modülü ile değişik birçok modülün ve ... marka bilgisayarda da ... 5.1 ana modülü ile değişik birçok modülün izinsiz ve lisansız biçimde yüklenmek suretiyle kullanılmakta olduğunun tespit edildiğini, davalıların eylemlerinin davacının eserden doğan malî haklarının ihlâli niteliğinde bulunduğunu ileri sürerek, FSEK"in 68. maddesi uyarınca 12.000,00 TL telif tazminatının haksız eylem tarihinden itibaren işleyecek reekont faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesiyle istemini 95.000,00 TL"ye yükseltmiştir.
Davalılar vekili, arama sırasında tespit edilen yazılımların şirket faaliyetlerinde kullanılmadığını, şirket merkezindeki ... kullanıcılı bilgisayardaki yazılımın tamamıyla kişisel kullanımdan kaynaklı izinsiz indirilmiş olduğunu, sonradan yapılan araştırmada sadece yazılım formatında gelen maillerin açılabilmesi ve yazdırılabilmesi amaçlı indirildiğinin tespit edildiğini, şantiyedeki bilgisayarların şirket aktifinde kayıtlı olmadıklarını, firma çalışanlarına ait olduğunu, davalıların davacı yazılımlarına ihtiyacı olmadığını, savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, ... ismi ile üretilip pazarlanan bilgisayar programının ilim eseri vasfında bulunduğu, FSEK’in 12. maddesi hükmü de nazara alındığında, eserle ilgili hakların ve kullanım yetkisinin sahibinin davacı şirket olduğu, lisansız yazılımların davalının ..."daki iş yerinde bulunan bilgisayara 04.06.2010 tarihinde, şantiyedeki bilgisayarlara ise 13.04.2011 ve 11.06.2011 tarihlerinde yüklenmiş olduğunun tespit edildiği, böylece davalılar tarafından, davacıya ait eserden kaynaklanan çoğaltma hakkının ihlâl olunduğu, eylemin davalı şirkete ait iş yerinde ve şantiyede kullanılan bilgisayarlarda bulunması, bunların davalı şirketin sorumluluğunda kullanılması karşısında, bunun işle ilgisi bulunmayan herhangi bir personelin münferit eylemi yahut davalı şirketin bilgisi dışında gerçekleşmiş bir vakıa olarak kabul edilemeyeceği, eylemden FSEK"in 66. maddesi uyarınca davalı şirketin doğrudan sorumlu bulunduğu, davalı şirketin kendisini sorumluluktan kurtarabilecek bir kanıt sunmadığı, davalı ..."ın da, gerek yazılımın bilgisayarlarda tespit edildiği aramanın yapıldığı tarihlerde gerekse yazılımın bilgisayarlarda yüklü kaldığı zaman sürecinde davalı şirketin münferit yetkili müdürü olarak atanmış bulunduğu, adı geçenin şirketin iş ve eylemlerini gerçekleştiren kişi konumunda bulunması sebebiyle haksız fiil niteliğindeki bu eylemden FSEK"in 66. maddesi sorumluluğunun bulunduğu, davacının, sorumluluğu bulunan mütecavizlerden, malî haklarının ihlâli ve uğradığı zarar sebebiyle eylem tarihinde yürürlükte bulunan FSEK’in 68.maddesi uyarınca telif tazminatı isteyebileceği gerekçesiyle; davanın kabulüne, 5846 sayılı FSEK’in 68. maddesi uyarınca, 6.933,60.-TL telif tazminatının 04.06.2010, 88.066,40.-TL telif tazminatının ise 11.06.2011 tarihinden itibaren reeskont faiz oranları üzerinden işleyecek temerrüt faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı şirket vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı şirket vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, takdir olunan 1.480,00 TL duruşma vekalet ücretinin davalılardan alınıp davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4.952,48 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı şirketten alınmasına, 19/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.