Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/643 Esas 2018/1431 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/643
Karar No: 2018/1431

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/643 Esas 2018/1431 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan verilen mahkumiyet kararı için yapılan istinaf başvurusunu esastan reddetti. Dosyada yapılan incelemeye göre, yargılama sürecindeki usul işlemleri kanuna uygun yapılmıştı ve deliller hukuka uygun olarak elde edilmişti. Sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediği için temyiz davası esastan reddedildi ve hüküm onandı. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddeleri. Bu kanun maddeleri, silahlı terör örgütüne üye olmayı suç saymaktadır.

16. Ceza Dairesi 2018/643 E. , 2018/1431 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63 ve 3713 sayılı Kanunun 5. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin tesbiti ile aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.