Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/37512 Esas 2018/293 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/37512
Karar No: 2018/293
Karar Tarihi: 16.01.2018

Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/37512 Esas 2018/293 Karar Sayılı İlamı

Özet:

18. Ceza Dairesi'nde görülen davada, sanıkların görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından mahkumiyet kararı verildi. Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığı için işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecinin belgeler ve tutanaklarla doğrulandığı belirtildi. Temyiz nedenleri reddedildi ve hüküm onandı. Ancak, TCK'nın 53/1-b maddesi iptal edildiği için uygulanma olanağı kalmamıştı. Ayrıca ilk hükmün sadece sanıklar tarafından temyiz edilip Özel Dairece bozulmasından sonra cezayı aleyhe değiştirme yasağı gözetilmeden yeniden hüküm verildiği belirtildi. Bu nedenle hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildi.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 53/1-b maddesi (hak yoksunluğu)
- TCK'nın 58. maddesi (ceza indirimi)
- CMUK'un 1412 sayılı 326/son maddesi (kararın düzeltilebilir nitelikte olması)
- CMUK'un 322. maddesi (kararın düzeltme işlemi)
- TCK'nın tekerrür hükümleri (uygulanması karardan çıkarıldı)

18. Ceza Dairesi 2015/37512 E. , 2018/293 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede ;
Sanık ...’e yükletilen hakaret ve sanıkların görevi yaptırmamak için direnme eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
2- İlk hükmün sadece sanıklar tarafından temyiz edilip Özel Dairece bozulmasından sonra, "cezayı aleyhe değiştirme" yasağı gözetilmeden, önceki hükümde uygulanmamasına karşın, bozma sonrası hükümde sanık .....hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi suretiyle 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar .... ve ...’in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktaları tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, “tekerrür hükümlerinin ve TCK’nın 53/1-b maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların” karardan çıkarılması suretiyle HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/01/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.