Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/4693 Esas 2019/10297 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair mahkeme kararına karşı davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesince verilen 19/04/2018 tarih ve 2017/2853-2018/557 Karar sayılı kararının Yargıtayca incelenmesi süresi içinde davalı vekili tarafından istenmiş olmakla dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 30/08/2012 tarihinde davalıya Zorunlu Mali Sorumluluk Sigortası ile sigortalı araç sürücüsünün karayolunda yol çalışması yapan aralarında davacının da bulunduğu işçilere çarptığını, kaza sonucu davacının ağır yaralandığını, Ankara 3. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2014/1009 E-sayılı dosyası ile açılan davada davacının %100 oranında malul kaldığı ve yaşam boyu bakıcı ihtiyacının olduğunun belirlendiğini belirterek HMK.nın 107. maddesi gereğince 200,00 TL bakıcı giderinin kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, yargılama sırasında talebini 225.000,00 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı taraf duruşmalara katılamamış, savunma yapmamıştır.
Mahkemece, davanın kabulü ile 225.000,00 TL"nin 08/05/2015 dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiş; karara karşı davalı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, Ankara 13. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 20.12.2016 tarihli 2015/1078 Esas 2016/641 Karar sayılı kararında usul ve esas yönünden yasaya aykırı bir durum bulunmamasına göre davalı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine, karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk derece mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Ankara 13. Asliye Ticaret Mahkemesine, Dairemiz karar örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve aşağıda dökümü yazılı 11.491,42 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 07/11/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.