5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/5139 Esas 2020/12113 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5139
Karar No: 2020/12113
Karar Tarihi: 30.09.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/5139 Esas 2020/12113 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, yolcu otobüsünde yapılan aramada ele geçen dava konusu sigaraları çobanlarına vermek amacıyla aldığını savunmuştur. Ancak, sigara miktarı kişisel kullanım kapsamında kalmasına rağmen, sanığın ticari maksatla bulundurduğuna ilişkin mahkumiyetine karar verilmiştir. Temyiz isteği reddedilmiş, mahkumiyet kararı onaylanmıştır. Ancak, dosyada yer alan belgeler ve incelemeler sonucunda, mahkeme kararı kısmen bozulmuştur. Sanık lehine kanun maddeleri uyarınca ceza indirimi yapılması gerektiği, hak yoksunluğuna hükmedilirken Anayasa Mahkemesi kararı da dikkate alınması gerektiği ve suça konu sigaraların müsaderesine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5607 Sayılı Kanun'un 3/22. maddesi (Eşyanın değerinin hafif veya pek hafif olması halinde verilecek cezaların indirilmesine ilişkin düzenleme)
- 5607 Sayılı Kanun'un 5/2. maddesi (Kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasına ilişkin düzenleme)
- 5237 Sayılı TCK'nin 7. maddesi (Ceza kanunlarının geriye yürümezliği)
- 7242 Sayılı Kanun'un 63. maddesi (Geçici hükümlere ilişkin düzenleme)
- 5237 Sayılı TCK'nin 53. maddesi (Hak yoks

19. Ceza Dairesi 2019/5139 E. , 2020/12113 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, önleme araması kararına istinaden yolcu otobüsünde yapılan aramada otobüste yolcu olarak bulunan sanığa ait bez çanta içinde dava konusu sigaranın ele geçmesi, sanığın tüm aşamalardaki savunmasında suça konu sigaraları çobanlarına vermek amacıyla aldığını beyan etmesi ve ele geçen sigaranın miktar itibariyle kişisel kullanım kapsamında kalması karşısında, sanığın suça konu sigaraları ticari maksatla bulundurduğuna ilişkin mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraat yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre;
1)Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"nun 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Kanun’nun 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"nun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması,
2) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına hükmedilmiş ise de, 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile anılan maddenin bazı hükümlerinin iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
3) Suça konu sigaraların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 30/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.