Devletin birliğini ve ülke bütünlüğü bozma - Tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/476 Esas 2018/1423 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi         2018/476 E.  ,  2018/1423 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Devletin birligini ve ülke bütünlüğü bozma, Tehlikeli
maddeleri izinsiz olarak bulundurma
Hüküm : 1-TCK"nın 302/1, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 53,
58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi
2-TCK"nın 174/1, 174/2, 3713 sayılı Kanunun 5/2,
TCK"nın 52/2-4, 53, 58/9. maddeleri uyarınca
mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Mardin Valiliğinin 13.03.2016 tarih ve 10172473-530-E-2485 sayılı yazısı ile Nusaybin İlçesinde sokağa çıkma yasağının ilan edildiği, sanığın yasak ilanının 71. gününde 24.05.2016 tarihinde güvenlik güçlerine yanındaki arkadaşları ile beraber teslim olduğu, sanık hakkında ifade ve teşhiste bulunan başka dosya sanıklarının müdafiili beyanlarında, sanığın, silahlı ve ideolojik eğitim aldığını, hendek ve barikatların kazılmasına yardım ettiğini, silah ile nöbet tuttuğunu, mevziide silahlı çatışma ortamında faaliyet yürüttüğünü ifade ettikleri, ayrıca başka dosya sanığı ..."in anlatımına göre el bombası taşıdığı, sanıktan alınan svaplarda atış artığı antimon elementinin tespit edildiği, sanığın, amaç suç yönünden elverişli/vahim olduğunda kuşku bulunmayan bu eylemlere asli fail veya şerik olarak iştirak ettiği anlaşılmakla;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 09.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.