Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/1, TCK’nın 62/1, 52/2, 53/1, 51/1-7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hazine vekili, 09/07/2014 tarihli duruşmada Çevre ve Şehircilik Bakanlığı adına davaya katılma talebinde bulunduğu halde, adı geçen kurumun katılan olarak kabulüne yönelik bir karar verilmediği anlaşılmakla birlikte, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21/11/2006 tarihli, 2006/2-249-247 sayılı, 15/07/2008 tarihli, 2008/9-95-195 sayılı ve 19/10/2010 tarihli, 2010/9-149-105 sayılı kararlarında belirtildiği üzere, ilk derece mahkemesinde ileri sürülüp karara bağlanmayan katılma isteklerinin, temyiz incelemesi sırasında herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını gerektirmiyorsa, karara bağlanması mümkün olduğundan, Çevre ve Şehircilik Bakanlığının suçtan zarar görmesi ve bu hususta herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasına gerek bulunmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca, açılan davaya katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, eylemin inşai ve fiziki müdahale niteliğinde olmadığına, sanığın beraatine akrar verilmesi gerektiğine, katılan kurum vekilinin; sanık hakkında alt sınırdan ceza tayin edilmesi ile indirim ve erteleme hükümlerinin uygulanmasının yerinde olmadığına, ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 51. maddesi uyarınca hapis cezasının ertelenmesi mümkün olup, adli para cezasının ertelenmesi olanaklı bulunmadığından, erteleme kurumunun sadece hapis cezasına yönelik olarak uygulandığı kabul edilmekle birlikte, infaz aşamasında tereddüt oluşmaması bakımından hüküm fıkrasının beşinci paragrafında yer alan “sanığın cezasının ertelenmesine” ibaresinin düzeltilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasının beşinci paragrafında yer alan “sanığın cezasının ertelenmesine” ibaresinin, “sanığa tayin olunan hapis cezasının ertelenmesine” şeklinde düzeltilmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.