MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ



TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 28/12/2017 tarih ve 2016/329 E.- 2017/499 K. sayılı kararın davalı kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 21/02/2019 tarih ve 2018/779 E.- 2019/169 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili şirketin 1992 yılında inşaat malzemelerinin pazarlanması amacıyla kurulduğunu ve sonraki süreçte piyasanın talep ve beklentileri doğrultusunda tüm bilgi ve birikimini banyo mobilya üretimine yoğunlaştırdığını, müvekkilinin kuruluş sürecinde tercih edilen “ORKA” unvanının müşteriler nezdinde itibar kazanması nedeniyle 1998 tarihinde hem marka hem de tasarım ve şekillerini tescil ettirdiğini, davalının 2015/07771 sayılı başvuruyla “ORCATECH” markasının adına tescilini talep ettiğini, anılan başvuruya müvekkilince 2002 34609, 2005 27462, 2014 65208, 2014 56852, 2005 06675 sayılı ve ‘’ORKA’’, ‘’ORKA GROUP ’’FASHİON İS OUR BUSİNESS+Şekil’’, ‘’ORKA YAPI GROUP’’, ‘’ORKA PLUS’’, ‘’ORKA BANYO’’ ibareli markalara dayalı olarak yapılan itirazın, davalı kurumun 2016-M-6059 sayılı YİDK kararı ile reddedildiğini, davalının ön plana çıkarttığı "ORKA" ibaresi ve "balina görselinin" karışıklık ihtimalini arttıracağını, söz konusu marka başvurusunun müvekkili şirketin büyük bir emek ve maliyet ile müşterileri ve tüketicileri nezdinde oluşturduğu olumlu imajı haksız ve kötü niyetli olarak kullanmak amacını taşıdığını, aynı ibarenin müvekkilinin ticaret unvanında yer aldığını, balina ibaresinin de aynı markada kullanıldığını ileri sürerek YİDK."nın 2016-M-6059 sayılı kararının iptalini, tescil edilmiş olması halinde başvuru markasının hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı kurum vekili; kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, kötü niyet iddialarının yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili; davacı yanın gerçeğe aykırı beyanlarla müvekkili ile aynı iş kolunda oldukları imajını yaratmaya çalıştığını, davacı tarafın müvekkilinin marka başvurularından sonra 03.03.2015 tarihinde kurduğu şubesinde iştigal konusuna inşaat malzemelerinin alımını ve satımını eklediğini, davacı şirket markası ile müvekkiline ait markanın farklı iş kollarına ait olduğunu, müvekkilinin “ORCATECH” markası ile davacı şirketin “ORKA” markalarının sözcük ve anlam bakımından da farklı olduğunu, markalar arasında benzerliğin bulunmadığını, müvekkilinin marka tescillerinin bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; 2015/07771 sayılı “ORCATECH+Şekil” ibareli davalı başvurusunun kapsadığı 17. sınıftaki tüm mallar ve 37/01, 02, 03, 04, 05, 06, 07, 09 alt grubundaki hizmetler ile davacı markalarının kapsadığı mal ve hizmetlerin benzer ve ilişkili emtialar olduğu, taraf markaları arasında bu emtialar bakımından 556 sayılı KHK’nin 8/1-b maddesi anlamında karıştırılma ihtimalinin bulunduğu, 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinde sayılan koşulların gerçekleşmediği, davalı ...’nin önceki markalarından kaynaklı müktesep hakkının bulunmadığı, kötü niyet iddiasının ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, YİDK"nın 2016-M-6059 sayılı kararının (davacının itirazının reddi ile ilgili kısım yönünden kısmen) 17. sınıfın tamamı 37. sınıfın 01, 02, 03, 04, 05, 06, 07, 09 alt gruplar yönünden iptaline, davalı adına tescilli 2015/07771 sayılı "ORCATECH+Şekil" ibareli markanın tescilli olduğu 17. sınıfın tamamı 37. sınıfın 01, 02, 03, 04, 05, 06, 07, 09 alt gruplar yönünden hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Karara karşı davalı kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun, markaların esas unsurunun “ORKA” ibaresi olduğu, diğer unsurların yeterli farklılık yaratmadığı, davalının dava konusu başvuru ile eş zamanlı önceki tarihli markalarının, iş bu dava konusu başvuru yönünden davalıya kazanılmış hak bahşetmesinin mümkün olmadığı, ilk derece mahkemesince verilen kararın usul ve esas yönünden kanuna uygun olduğu gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı TPMK"dan alınmasına, 13/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.