Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/652 Esas 2018/1409 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK"nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Suç tarihi, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi kararında "15.07.2016", Burdur Ağır Ceza Mahkemesi kararında ise “11.08.2014 ve devamı” olarak gösterilmiş ise de, silahlı terör örgütüne üye olma suçunun temadi eden suçlardan olduğu ve temadinin yakalanma ile kesildiği de nazara alındığında, suç tarihinin “10.08.2016” olarak mahallinde düzeltilmesi ve Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 K sayılı iptal kararının, TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosyada mevcut tanık beyanı, diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanığın ByLock kullanıcısı olup olmadığının ayrıntılı şekilde araştırılmaması sonuca etkili bulunmamıştır.
Sanığın ByLock kullandığına dair detaylı tespit ve değerlendirme tutanağı beklenmeksizin, Burdur Emniyet Müdürlüğü tarafından düzenlenen “Yeni Bylock CBC Sorgu Sonucu”na dayanılarak hüküm kurulduğu anlaşılmış ise de; 22.05.2017 tarihli yazı ekinde gönderilen ... isimli şahsın, sanık adına kayıtlı ID ile yaptığı iletişime ait ByLock dökümleri ve hakkındaki tanık beyanları da dikkate alındığında dosya kapsamındaki delillerin sanığın hiyerarşik yapıya dahil olduğunun kabulü için yeterli olduğu, sanık ile ilgili hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 09.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.