MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 20/05/2015 tarih ve 2014/284-2015/179 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3/2. maddesi delaletiyle uygulanması gereken HUMK 3156 sayılı Kanun ile değişik 438/1 maddesi hükmü gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle incelemenin dosya üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin ... ibareli 25 ve 35.sınıf ürün ve hizmetleri içeren ve ...+şekil ibareli 25 ve 35. sınıf ürün ve hizmetleri içeren tanınmış markanın sahibi olduğunu, kötüniyetli davalının 04.10.2011 tarihinde "..." ve "..." ibareli, 25 ve 35. sınıf ürün ve hizmetleri içeren marka tescil başvurularında bulunduğunu, başvuruların Resmî Marka Bülteni"nde ilânı üzerine yaptıkları itirazların Markalar Dairesi Başkanlığı ve nihai olarak YİDK tarafından 2014/M-6708 ve 2014/M-6707 sayılı kararlarla reddedildiğini, kararların haksız ve hukuka aykırı olduğunu, kötüniyetli başvuruların tescilinin müvekkilinin ... esas ve ayırt edici unsurlu markası ve ticaret unvanı ile iltibasa sebebiyet vereceği gibi, tanınmışlığından da haksız yarar sağlayıp itibar ve ayırt edici karakterini de zedeleyeceğini ileri sürerek TPE YİDK kararlarının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPE ile ... vekilleri; ortalama düzeydeki tüketicilerin davacı markalarıyla başvuru konusu işareti karıştırmasının mümkün olmadığını, markaların anlamsal, görsel ve sescil farklılığının bu ürün ve hizmetler için ilk bakışta farkedildiğini, bütünsel olarak başvuru konusu işaretlerle davacı markaları arasında belirgin farklılık bulunduğunu, davacı markalarının tanınmış olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının markalarının ... ibareli oldukları, markalardaki asıl ve ayırt edici unsurunun ... ibaresinden oluştuğu, anılan kelimenin marka kapsamındaki ürün ve hizmetler bakımından ayırt edicilik vasfının bulunduğu, davalının "..." ibareli başvurusunun davacı markaları ile görsel ve sescil olarak benzer kabul edilmesi gerektiği, anlamsal farklılığın geri planda kaldığı, buna karşın "..." ibareli başvurunun davacı markaları ile görsel, seçil ve anlamsal olarak bıraktığı umumi intiba itibariyle davacı markaları ile benzer sayılmasının mümkün olmadığı, başvuru kapsamında yer alan 25 ve 35. sınıf ürün ve hizmetlerin başvuru kapsamında aynen yer aldığı, ortalama düzeydeki alıcı ve yararlanıcıların bu marka ve işaretin farklı işletmelere ait iki ayrı marka olduğunu algılamalarının mümkün olmadığı, anılan ürün ve hizmetlerle ilgili satın alma süresi içersinde davacının "..." ibareli markasıyla sunulan anılan ürünleri satın almak veya yararlanmak isterken davalının "..." işaretini taşıyan ürün ve hizmetleri satın alma veya yararlanma yönünden tercihte bulunabilecekleri, bir kısım alıcıların iki farklı marka karşısında bulunduğunu algılayabilse bile marka ve işaretin birbirleriyle idarî ve ekonomik olarak bağlantılı şirketlere ait olduğu yönünde algılamada bulunulmalarının kaçınılmaz olduğu, bu hâlin öteden beri kullanılan davacı markalarının tüketiciler nazarında tesis ettiği imajın transferi sonucunu doğuracağı, davacının ticaret unvanıyla ilgili iddiaları bakımından da aynı sonuca varılmasının gerektiği, zira ilişkilendirme doğmasının yüksek ihtimal olduğu, davacının davalıya ait ... ibareli marka tescil başvurusunu ise engelleme olanağının bulunmadığı, davacının markalarının tanınmışlık vasfı olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile TPE YİDK"nın 2014/M-6708 sayılı kararının, davacı itirazlarının reddi yönünden iptaline, sair yönlerden iptal istemlerinin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, taraf vekillerinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 3,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 18.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.