MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık ..."ın temyiz talebiyle ilgili olarak;
Yokluğunda verilip 10/07/2013 tarihinde tebliğ edilen kararı, 1412 sayılı CMUK’nın 310.maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süreden sonra 07/01/2014 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteğinin aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3- Sanık ... hakkında kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, yapılan duruşmaya toplanan delillere mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine göre diğer itirazlar yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin, uyuşturucu madde bulundurmak suçuna ilişkin olup, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesi ile aynı Kanunla 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca koşulları oluştuğu takdirde "davanın düşmesi" ve "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle, lehe olan bu düzenleme ve 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca sözü edilen hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağı ve bu mahkumiyeti yerine sabıka kaydında bulunan ve daha ağır olan Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/12/2005 gün, 307 – 329 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 197/1 maddesi uyarınca verilen erteli 1 yıl 8 ay hapis ve 80 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrür uygulamasına esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanması ile ilgili kısım çıkartılarak, sanık hakkında Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/12/2005 gün, 307 – 329 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 197/1. maddesi uyarınca verilen erteli 1 yıl 8 ay hapis ve 80 TL adli para cezasına ilişkin kararın mükerrirliğe esas alınmasına, ancak karşı temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Bursa 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/12/2006 tarih ve 76 – 517 sayılı kararına konu 10 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesine karar verilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/04/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.