MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili dava dilekçesinde, site ortak gider aidat alacağının tahsilini istemiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacılar vekili dava dilekçesinde; dava konusu taşınmazın yönetim ve işletme ortak gider avans ve aidatı alacakları için davalı hakkında icra takibinin yapıldığını ancak alacağın tahsil edilemediğini, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak şimdilik 100 TL alacağın temerrüt tarihinden itibaren işleyecek faizi ve %10 gecikme tazminatı ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içindeki bilgi ve belgelerle, tapu kayıtlarının incelenmesinde; davaya konu sitenin birden fazla parsel üzerinde kurulu olduğu ve Kat Mülkiyeti Yasası"nda değişiklik yapılmasına ilişkin 5711 Sayılı Kanunun 22. maddesi ile Kat Mülkiyeti Yasası"nın 66. ve devamı maddelerinde düzenlenen Toplu Yapılara İlişkin Özel Hükümler uyarınca sitede henüz toplu yapı yönetimine geçilmediği anlaşılmıştır. Mahkemece, yukarıda açıklanan yasa maddesine uygun olarak dava konusu anataşınmazda Kat Mülkiyeti Yasası hükümlerinin uygulanmasının mümkün olmadığı belirtilerek genel hükümlere göre dava sonuçlandırılmıştır.
Bu durumda mahkemece davalının tespit edilip hüküm altına alınan aidat borcunun ödenmesinde temerrüde düşülüp düşülmediğine ilişkin bilgi ve belgelerin temin edilerek, temerrüde düşürüldüğünün tespit edilmesi halinde temerrüt tarihinden, aksi halde dava tarihinden itibaren genel hükümlere göre yasal faiz uygulanması gerekirken, somut olayda uygulanma olanağı olmayan Kat Mülkiyeti Yasasının 20.maddesine göre gecikme tazminatına hükmedilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 14.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.