Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/16806 Esas 2015/1425 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (koca) tarafından, kusura ilişkin gerekçesi, velayete ilişkin düzenleme, kadın lehine hükmedilen tedbir ve yoksulluk nafakası ile tazminatlar ve kendisinin manevi tazminat talebi yönünden; davalı (kadın) tarafından da tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının tüm, davacının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece "boşanmaya sebep olan olaylarda davacı (koca) daha ağır kusurlu" kabul edilmiş, buna bağlı olarak davalı yararına yoksulluk nafakası, maddi ve manevi tazminata hükmedilmiştir. Oysa davalının sadakat yükümlülüğünü (TMK m. 185/3) ihlal ettiği, kocanın da eşine basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde fiziki şiddet uyguladığı toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre, boşanmaya sebep olan olaylarda davalı (kadın)"ın kocaya göre daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Ağır kusurlu olan taraf yararına da yoksulluk nafakasına hükmedilemeyeceği gibi, boşanmada az kusurlu olan taraf, maddi ve manevi tazminatla sorumlu tutulamaz (TMK m. 174/1-2). Bu husus nazara alınmadan davalı yararına yoksulluk nafakasına, maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
3-Davacı, manevi tazminat talebinde de bulunmuştur. Bu talep hakkında bir hüküm kurulması gerekirken, bu hususun nazara alınmaması da doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 123.60 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 11.02.2015 (Çrş.)