MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 05/02/2018 tarih ve 2017/62 E- 2018/37 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 07/02/2019 tarih ve 2018/729 E- 2019/123 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin 2015/59575 sayılı "SAMUMED" ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, davalı şirket tarafından 2011/30247 sayılı ve 2014/83453 sayılı “SANİMED” ibareli markalara dayalı olarak anılan başvuruya itiraz edildiğini, ilk aşamada itirazın reddine karar verilmesine rağmen itiraz üzerine YİDK kararıyla davalı şirket itirazının kabul edilerek marka başvurusunun reddine karar verildiğini, ABD"de kurulmuş bulunan müvekkili adına kayıtlı 32 adet ilaç patentinin bulunduğunu, "SAMUMED" markasının dünyayı değiştirme becerisine sahip bir numaralı biyoteknoloji markası olarak gösterildiğini, anılan markanın dünyanın birçok ülkesinde tescilli olduğunu, davalı şirket adına tescilli markalarla müvekkili başvurusu arasında benzerlik bulunmadığını, "MEDİKAL" kelimesinin kısaltması olan "MED" ibaresinin ilgili sektörlerde yaygın şekilde kullanıldığını, markaların esas unsurlarını "SAMU" ve "SANİ" ibarelerinin oluşturduğunu, "SANİ" ibaresinin İngilizce kökenli bulunduğunu, sıhhi, temizlik, hizmet anlamlarına gelen “SANITARY” kelimesinin kısaltması olduğunu, davalının itirazına mesnet markaların ayırt ediciliklerinin zayıf bulunduğunu, müvekkili başvurusundaki “SAMU” ibaresinin ise başvuru kapsamında yer alan mallar ile herhangi bir bağlantı içermediğini, başvuru kapsamındaki kozmetik ürünler ile farmasötik ürünlerin alıcılarının ortalama tüketicilerinden farklı olarak algı seviyelerinin daha yüksek olduğunu, markalar arasında karıştırılma tehlikesinin bulunmadığını ileri sürerek YİDK"nın 2016-M-12724 sayılı kararının iptalini, marka başvurusunun tescil işlemlerinin devamını talep ve dava etmiştir.
Davalı kurum vekili; kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, markalar arasında karıştırılma ihtimalinin bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili; müvekkilinin itirazına mesnet markalarla dava konusu başvuru arasında görsel ve işitsel olarak iltibasa yol açacak düzeyde benzerliğin bulunduğunu, benzer malları kapsadıklarını savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; davacının "SAMUMED" ibareli başvurusuyla redde mesnet "SANİMED" ibareli markalar arasında görsel ve işitsel olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede benzerlik bulunduğu, ortalama düzeydeki tüketici kesimi tarafından başvuru konusu işaret ile davalı şirket markaları arasında işletmesel bağ olduğu, her iki markanın aynı işletmenin markası ve idari-ekonomik anlamda bağlantılı bir işletme markaları olarak algılanabileceği, dosyada mevcut bilirkişi heyeti raporunda, 5. sınıftaki farmasötik ürünler açısından iltibas tehlikesinin bulunmadığı yönünde açıklama yapılmış ise de markalar arasındaki yüksek dereceli benzerlik gözetildiğinde aynı ve yakın raflarda bulunan bu markaların karıştırılabilecekleri gibi reçetesiz satılan ürünler yönünden ortalama düzeydeki tüketici kesimi tarafından satın alınabileceği, başvuru kapsamındaki tüm mallar yönünden iltibas tehlikesinin bulunduğu, kurum kararının yerinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davacı vekilinin istinaf başvurusunun, başvuru kapsamında yer alan "kozmetikler, farmasötik ürünler" şeklindeki malların redde mesnet 2011/30247 sayılı markanın kapsamında aynen yer aldıklar, dava konusu başvurunun standart karekterle yazılmış "SAMUMED" ibaresinden, redde mesnet markalar ise yine standart karekterlerle yazılan "SANİMED" ibaresinden oluştuğu, kelimelerin ortasında yer alan farklılığın başvuruya yeterli ayırt edicilik katmadığı, dava konusu başvuru ile redde mesnet 2011/30247 sayılı marka arasında, başvuru kapsamındaki "kozmetikler" malları yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesi mevcut bulunduğu, farmasötik ürünlerin Sağlık Bakanlığı tarafından ruhsatlandırıldıktan sonra doktor tarafından reçetelenip eczacılar tarafından yazılan reçetedeki teşhise göre hastaya verildiği, anılan ürünlerin ortalama tüketicilerinin doktorlar ve eczacılar olduklarından iltibas değerlendirmesinde, bu tüketicilerin bilinç düzeylerinin gözetilmesi gerektiği, reçetesiz satılma halinde de tüketicinin sağlığı ile ilgili bir durumda normalin üzerinde dikkat sarf edeceği ve bir doktorun ya da eczacının desteği ve yardımı ile söz konusu ürünü alacağı, başvuru kapsamındaki farmasötik ürünlerin tüketici kitlesinin bilinç ve dikkat düzeyi gözetildiğinde, dava konusu başvuru ile redde mesnet marka arasında iltibasa yol açacak düzeyde bir benzerliğin bulunmadığı, dosya arasındaki bilirkişi raporunda da aynı sonuca ulaşıldığı gerekçesiyle kabulüne, ilk derece mahkemesince verilen kararın kaldırılarak davanın kısmen kabulüne, YİDK’nın 2016-M-12724 sayılı kararının başvuru kapsamındaki “farmasötik ürünler” malları yönünden kısmen iptaline, tescil talebinin reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı kurum vekili ve davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 10,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalılardan ayrı ayrı alınmasına, 13/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.