MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 29/04/2015 tarih ve 2014/350-2015/111 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı banka ile imzaladığı genel kredi sözleşmesi kapsamında farklı tarihlerde kredi kullandığını, kredi kullandırırken davalı bankanın istihbarat ve operasyon masrafı adı altında 5.198,53 TL kesinti yapıldığını, yapılacak kesintilerle ilgili müvekkilinin bilgilendirilmediğini ve tek taraflı olarak haksız şart içeren sözleşmeye dayanarak kesintilerin yapıldığını ileri sürerek haksız ve yersiz olarak kesilen 5.198,53 TL"nin faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir
Davalı vekili; davacının tacir olup sözleşme imzalanmadan önce kapsamı konusunda bilgilendirildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının tacir olduğu ve taraflar arasında imzalanan kredi sözleşmesinin ticari kredi olduğu, uyuşmazlığın Tüketici Kanunu kapsamında olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, davalı banka tarafından davacıya kullandırılan ticari krediler nedeniyle istihbarat ve operasyon masrafı adı altında tahsil edilen ücretlerin iadesi istemine ilişkindir. 6102 sayılı TTK"nın 20 (eTTK m.22) maddesi uyarınca tacir olan veya olmayan bir kimseye, ticari işletmesiyle ilgili bir iş veya hizmet görmüş olan tacir, münasip bir ücret isteyebilir. Davalı banka tacir olup dava konusu kredi davalının ticari işletmesiyle ilgili işlemlerindendir. Dava konusu krediler de taraflar arasında akdedilen ticari nitelikli kredi sözleşmelerinden kaynaklıdır. Bu nedenle kredi sözleşmesi hükümlerinin tacirin basiretli davranma yükümlülüğü ve sözleşme hürriyeti kapsamında ele alınması gereklidir.
Somut olayda; davalı tarafından sağlanan krediler nedeniyle sözleşmenin 6.3. maddesi uyarınca değerlendirme, istihbarat, inceleme ücreti ve bunun gibi işlemler için ücret istenebileceği sabit ise de mahkemece; dava konusu kredi sözleşmelerinin metni ve buna ilişkin tüm evraklar temin edilip, kredi sözleşmelerinin hükümleri, banka kayıtları gözetilerek, masraf kalemlerinin bankaca verilen bir hizmetin karşılığı olup olmadığı, 6098 sayılı TBK’dan sonra imzalanan kredi sözleşmelerinde davalı

bankaca alınabileceği öngörülen masraf ve komisyon ücretlerine ilişkin düzenlemeler bakımından genel işlem koşullarının varlığının aranıp aranamayacağı, davalı banka tarafından tahsil edilen tutarların emsal uygulamalara uygun olup olmadığı konusunda, gerektiği takdirde oluşturulacak uzman bilirkişi heyetinden rapor alınıp, tüm bu hususlar birlikte tartışılmak suretiyle hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, kararın davacı yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 18.01.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.