Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6530 Esas 2019/4542 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6530
Karar No: 2019/4542
Karar Tarihi: 30.04.2019

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6530 Esas 2019/4542 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde temizlik şirketi elemanı olarak çalıştığı sırada, diğer sanıklarla birlikte hareket ederek sahte sağlık raporu almaları için insanlara yardım ettiği tespit edilmiştir. Sanık, müşteki Muammer’e de hileli yollarla 460 TL haksız menfaat sağlamıştır. Mahkeme, dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, hükmün adli para cezalarının toplanmasıyla ilgili kısmı yanlıştır ve bozulması gerekmektedir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nda “cezaların içtimaı” yönünde bir düzenleme bulunmadığından, adli para cezalarının toplanarak taksitlendirilmesi mümkün değildir. Bu nedenle, hükmün adli para cezalarının toplanmasına ilişkin bölümü tamamen çıkarılarak düzeltme yapılmalıdır. Sanığı temyiz etme hakkı reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK 157/1: Dolandırıcılık suçunun tanımını yapar.
- TCK 62: Temyiz hakkını düzenleyen maddedir.
- TCK 50/1-a: Haksız tahrik durumunu belirler.
- TCK 52: Ceza indirimlerini düzenler.
- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu: Yeni Türk Ceza Kanunu’dur.
- 1412 Sayılı CMUK: Ceza Muhakemesi Usul Kanunu’dur.
- 5320 Sayılı Kanun: Yargıtay Kanunu’dur.

15. Ceza Dairesi 2018/6530 E. , 2019/4542 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 50/1-a ve 52. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Suç tarihinin, 10/07/2007 tarihi olmasına rağmen, kararda 12/11/2007 tarihi olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde suç tarihinde temizlik şirketi elemanı olarak çalışan sanığın, temyiz kapsamı dışında bulunan diğer sanıklar ile birlikte hareket ederek, sağlık raporu almaya gelen kişilere yardımcı olacaklarını söyleyerek menfaat temin ettikleri, bu kapsamda suç tarihinde hastaneye silah ruhsatında kullanmak üzere sağlık raporu almak için gelen müşteki Muammer’e yardımcı olacaklarını söyleyerek 460 TL haksız menfaat temin ettikleri, bu surette sanığın sanığın hileli eylemlerle haksız menfaat temin ettiği, sanığın soyut savunması, müşteki beyanı, taraflar arasında uzlaşmanın sağlanamadığına ilişkin uzlaştırma raporu ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından, sanık hakkında dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafisinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı Türk Ceza Kanununda ""cezaların içtimaı"" yönünde bir düzenlemeye yer verilmemesi karşısında, sanık hakkındaki hapis cezasından çevrilerek hükmolunan adli para cezası ile doğrudan tayin olunan adli para cezalarının toplanmasının mümkün bulunmadığı gözetilmeden, toplanmak suretiyle taksitlendirilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezaların toplanmasına ilişkin "f" bendinin tamamen çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.