MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.06.2010 tarih, 2010/1-119 Esas - 2010/155 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere; 5271 sayılı CMK"nin 39/2. maddesinde; “süre hafta olarak belirlenmişse, tebligatın yapıldığı günün son haftada isim itibarıyla karşılığı olan günün mesai bitiminde sona erer”, 4. fıkrasında ise, son günün tatile rastlaması durumunda sürenin, tatilin ertesi günü sona ereceği hükme bağlanmıştır. Ulusal Bayram ve Genel Tatiller Hakkındaki 2429 sayılı Kanun"un 2/B-1. maddesi; “Ramazan Bayramı; Arefe günü saat 13.00"ten itibaren 3,5 gündür” şeklindedir.
Bu bilgiler ışığında somut olay değerlendirildiğinde; sanığın yokluğunda verilen kararın dosyada bilinen son adresine (aynı zamanda mernis adresi) 30.06.2016 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği, temyiz süresinin son gününün 07.07.2016 perşembe günü yani Ramazan Bayramının son gününe isabet ettiği, Başbakanlığın genelgesi uyarınca 08.07.2016 cuma günü, hizmetlerin aksamaması açısından gerekli tedbirin alınması ve asgari seviyede personelin bulundurulması kaydıyla tam gün idari izin günü olarak belirlenmiş ise de, bu günün resmi tatil olmaması nedeniyle süreler ve bu bağlamda temyiz süresi işlemeye devam ettiğinden, sanığın CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 11.07.2016 tarihinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, sanığın temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan CMUK"un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 31.05.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.